Ayup, de eerste levering van Ikea is toegekomen: honderden kilo’s Pax-kasten.
Het leveren was een beetje een klucht: twee mannen in een grote kamion, één die eerst achter het stuur bleef zitten terwijl de andere (die noch Nederlands noch Frans sprak maar wel hier en daar een woord van de twee zei) één voor één kleine pakjes uithaalden.
Wij die de pakje één voor één aannemen en dan naam boven brengen, en dan uiteindelijk kwam de tweede mens meehelpen met de zwaardere, grotere stukken, en als alles binnen stond, was het plots zeer grote verwarring.
We begrepen écht niet wat de mens zei — het leek alsof hij een pakje teveel had geleverd en dat we dat moesten teruggeven, maar dat was het dan toch niet. Na enorm veel uitleg met zeer veel handen en voeten werd duidelijk dat ze eigenlijk wilden dat al wat ze geleverd hadden, terug in de gang zou gezet worden omdat ze er een foto van moesten nemen.
Maar de helft stond al boven, en om dat dan weer duidelijk te maken, waren er nog meer handen en voeten nodig.
Uiteindelijk hebben ze het zo gelaten en een foto genomen van ongeveer een derde van het geleverde. Ahem ja. ’t Is te hopen dat er niets ontbreekt, anders gaan die mannen het niet zo gemakkelijk hebben om dat allemaal uitgelegd te krijgen.
Ik ben helemaal first world anarchist geweest, en ik heb in weerwil van de strenge instructies om het met twee te doen, helemaal alleen zo’n kast van een meter breed in elkaar gezet. Ziet, zonder deuren en dan met deuren (de langste kleedjes komen in een andere kast, hier moeten nog een paar schuiven bij komen onderaan):
Niét evident, trouwens, zo’n ding recht krijgen zonder hulp. Ook niét evident, de deuren er in krijgen zonder hulp. 🙂
Als het goed is, is er nog een kast van 1 meter breed (voor helemaal links), en dan nog twee kasten van een halve meter (één voor in de slaapkamer en één voor de gang aan de andere kant van de slaapkamerdeur). En dan binnen een maand dus nog twee kasten van 75 cm om de breedte in orde te maken, en dan moeten we Iemand Met Skillz aanspreken om een aantal kasten te verzagen om ze er plat op te leggen.
Met een beetje geluk krijg ik morgen nog een paar kasten in elkaar gestoken, en kunnen we de living eindelijk wat meer leeg krijgen.
Ik zeg “met een beetje geluk”, want de medische toestand werkt tegen. Nee, niet de rug of zo: mijn fucking linkerhand of all things. Ik ben bijna 100% zeker dat het geen jicht is, maar ik heb geen flauw idee wat het wel is.
Symptomen: stijve ringvinger en middenvinger, doet pijn als ik mijn hand open en dicht doe maar doet geen pijn als ik er in nijp met mijn andere hand. Ik ga ervan uit dat het geen artrose is om dezelfde reden dat het geen jicht is: dat zou, vermoed ik, toch wel pijn moeten doen aan de gewrichten.
Wie weet, begot, is het RSI van teveel te typen!
Of toch artrose. Of gewoon ouderdom. Of een gevolg van die keer dat ze mijn slagader met mijn ader hadden verbonden aan mijn pols. Wie weet! Enkel de tijd zal het uitwijzen!