Zozozo. De kasten die toegekomen zijn — op de twee kasten die we gaan verzagen om bovenop de andere kasten te monteren — in elkaar gestoken.

En ahem ja. Uit de aard zelf van de kasten kunnen ze niet zelf scheef gemonteerd zijn, want de achterkant is een groot rechthoekig ding dat nu eenmaal niet kan vervormen. En toch:

Links en rechts staan twee kasten van een meter breed, en daartussen twee van 50cm breed. Idealiter zouden alle kasten proper moeten aansluiten en zou er geen ruimte tussen mogen zijn. Maar, van links naar rechts: de eerste kast staat onderaan tegen de muur en bovenaan centimeters ervandaan. De tweede kast staat onderaan links tegen de eerste kast en bovenaan rechts tegen de derde kast, maar bovenaan rechts en onderaan links zitten er enorme gabben tussen.

Nu, de eerste kast, dat kan nog zijn: de links muur is gewoon geplakt maar niet loodrecht of zelfs maar effen gezet. Voor de rest van de kasten ben ik niet zo overtuigd. Normaliter zou de vloer van onze slaapkamer waterpas moeten zijn — maar dat is hij dus duidelijk helemaal niét.

Lastig. Nu gaan we met blokjes en latten en weetikwatnogallemaal moeten werken om die kasten effen te krijgen.

Maar behalve dat: we hebben kasten! Voor het eerst in meer dan twintig jaar hebben we kasten! Hangen onze kleren niet aan een rek stoffig te worden!

• 

Die kast helemaal in het midden komt later in de gang rechttegenover de deur van de badkamer, met in de schuiven al onze handdoeken en alles, en onderaan twee uittrekbare wasmanden. En dan wordt ze in de slaapkamer nog vervangen door een kast van 75cm breed. En dan dus daarboven nog kasten, voor lakens en dekens alles.

Het blijft wat moeilijk te visualiseren, maar pro memorie: het moet dus iets in deze zin worden:

Een helemaal donkere kamer met een goeden plafond. 🙂