Ge kunt u dat niet inbeelden, hoe rap de dagen en de weken voorbij gaan.
Er was iets op het werk dat we elke maand gingen doen, en het is ondertussen al een maand geleden zelfs al lijkt het een week geleden.
Er zijn op het werk dingen die wekelijks gebeuren, het lijkt alsof het om de twee dagen is.
Voor ik het weet, is het weekend voorbij, en dan is het woensdag, en dan is het donderdag en vrijdag en weer weekend.
Zelie is vijf of zo weken weggeweest in Duitsland maar het leek alsof ze eigenlijk maar een week weg was.
Ik heb een afspraak om de zes weken in het hospitaal, en ik ben altijd verbaasd dat ze er weer is.
Ik herinner mij levendig dat de oogmeester “tot binnen een jaar” zei, en plots was het volgende jaar.
Ik vermoed dat dat ouder worden is, zeker?