De mensen van de Vooruit in Gent zijn zó onzeker over hun eigen merk, dat ze 100 jaar Vooruit in Gent een andere naam gaan geven omdat Mateken zijn partij, euh sorry, beweging ook Vooruit noemt.

Het Kunstencentrum is zó dat ze denken dat ze met een politieke partij zouden kunnen verward worden.

En het ergste is dan nog dat ze niet eens moéten van naam veranderen. Ze willen van naam veranderen. Hun naam is gedeponeerd, ze hebben een huisstijl, ze zijn een begrip. Het is gelijk dat een enorm goed gekend café met de naam “Groen” hun naam zou veranderd hebben toen Agalev Groen werd. Nergens voor nodig — ik vermoed dat ze daar ergens een brand manager hebben die het een fantastisch idee vindt om nu een paar maanden in de nationale belangstelling te staan.

Als ze het écht zo moeilijk hadden om met socialisten geassocieerd te worden, hadden ze hun kunstencentrum veertig jaar geleden best een andere naam gegeven. Ik ben er zeker van dat binnen 100 jaar “Vooruit” nog altijd zal geassocieerd zijn met socialisme, met een voetnoot dat een kunstencentrum dat in het gebouw van Vooruit zat, ook eventjes die naam gebruikte.

De Vooruit had gewoon “et alors?” moeten zeggen. Of, wat ik eigenlijk nog veel beter zou vinden: het aangrijpen om terug aan te sluiten bij het “kunst veredelt”-idee van kunst-verheft-het-gewone-volk, want dat is niet direkt waar ik aan denk als ik nu aan de Vooruit denk.