Ik heb hier dus een zoon van zestien of zo rondlopen, en ik kan mijn hoofd daar maar matig gemakkelijk rond krijgen.
Hij heeft gewerkt als slager in de Colruyt toen dat nog ging, en met zijn geld heeft hij een computer gekocht. Gisteren kwam hij naar beneden met één van mijn oude monitors die ik hem gegeven had, omdat er iets mee aan de hand was.
Hij viel uit, of de kleuren gingen kapot, of ik weet niet goed wat.
En dus, zei zoon, ging hij een monitor kopen. Welke monitor? Geen idee. Dus wij naar Coolblue, “Coolblue’s keuze” aanklikken, sorteren van loge naar hoge prijs, een monitor zien die er degelijk uitziet, clickety click en hop, besteld.
Vandaag is de monitor toegekomen.
Ik blij ook dat zeer zot vinden.