Het is al zaterdagavond en ik heb het gevoeld dat het weekend tegelijkertijd nog moet beginnen en al gedaan is.

Dat is geen fijn gevoel.

Het is wel goed nieuws in die zin dat als het weekend snel voorbij gaat, de week ook snel voorbij gaat, en we zo alsmaar dichte bij de ontknoping van onze verbouwingen geraken natuurlijk. Het dak: de juiste mensen zijn gecontacteerd, en met een beetje geluk hebben we een vergadering in de loop van volgende week met de architect erbij. De badkamer: alleen nog details. Deuren en schrijnwerkerij: de mensen die het gingen doen, hebben beloofd dat ze het zullen doen (en mensen die die mensen kennen, hebben gezegd dat ze ze gecontacteerd hebben). Meer dan dat weten we niet, maar we leven in hoop. En dan moeten we nog gevelmensen vinden. En dat mogelijks coördineren met de dakmensen.

Het zou gemakkelijker zijn als het allemaal veel rapper zou voorbijgaan. ’t Is niet dat ik alles beu ben, maar ’t is soms moeilijk om gemotiveerd te blijven hé.