Het is iets, met computers, dat ze over tijd trager en trager worden.

Ik werk nu ook al lang genoeg met computers en ik ken er net genoeg van om te weten wat er aan de hand kan zijn, als een computer trager wordt: harde schijf die volloopt, alsmaar meer dingen die automatisch opstarten en in de achtergrond processor gebruiken, dat soort dingen. En ik zorg er dus actief voor dat dergelijke dingen niet gebeuren: mijn primaire harde schijf is een groot genoege SSD en om de zoveel tijd doe ik een purge van dingen die geïnstalleerd zijn.

Helaas: dat lost niet alles op. Want soms is het ook gewoon dat de programma’s die een mens gebruikt groter en trager worden. En dat wat vroeger ruim voldoende geheugen leek, dat tegenwoordig niet meer is. Ja ik kijk naar u Photoshop gedomme.

Het gaat er ooit toch wel eens van moeten komen, dat ik een nieuwe desktopcomputer nodig zal hebben om de computer die ik nu al een jaar of zes zeven heb te vervangen. Ik vermoed dat ik dan voor iets met twee zware videokaarten zal gaan en veel processor en veel geheugen. Dat ik weer een paar jaar goed ben, en dat ik ondertussen degelijke dingen kan doen met 3D en zo, want daar ben ik tegenwoordig wel veel mee bezig en ik zie mij daar wel nog even mee bezig zijn.

Maar ’t zal ongetwijfeld weer zo’n afgrijselijk lang proces van afwegen en zoeken en alles worden. Ik heb er nú al geen goesting meer in. Al kijk ik wél uit naar die paar dagen dat ik versteld zal staan van hoe fantastisch snel! en stil! en krachtig! mijn nieuwe computer is — om dat dan na pakweg een week helemaal weer vergeten te zijn. 🙂