Ik hoor van mensen dat ze dit boek minder goed vinden dan het eerste boek. Ik kan begrijpen waar ze vandaan komen: het gaat allemaal misschien wat trager, en het is zeker zo dat er stukken zijn waar er heel weinig gebeurt.

En toch vond ik dit aangenamer om lezen, en heb ik het — in tegenstelling tot het eerste boek — in één ruk op een dag uitgelezen.

Senlin, die in het begin vooral een idealistische schoolmeester was, verandert helemaal in de loop van de twee boeken. Hij blijft zoeken naar zijn vrouw, maar hij maakt tijdens zijn zoektocht een hele reeks vrienden (en vijanden), en is op een bepaald moment zelfs kapitein van een piratenschip.

Als ik het verhaal zou moeten navertellen, zou het allemaal zeer raar klinken, maar in de logica van de wereld klopt het allemaal.

Ik ben enorm benieuwd naar het derde boek. En dan naar het vierde en laatste, dat ergens op het einde van dit jaar zou moeten komen.

Ik denk dat ik ondertussen wel wat andere dingen ga lezen. Kwestie van het plezier wat te rekken.