Het was dertien na elf en ik had er al een vergadering van 9 tot 10 op zitten. Ik was aan de tweede meeting van de dag bezig en we waren al een uur of zo bezig, toen de computer uit viel.

De laptop van het werk had al eens een bluescreen gedaan, maar dit was mijn eigen machine. Een desktop die nooit crasht. (Immens traag worden wel, dat wel. Maar nooit helemaal op zijn wezen stuiken.)

De elektriciteit in huis dus.

Snel bevestigd dat het licht niet meer werkte, jawel.

En dan een paniektelefoon van Zelie, die om kwart na een mondeling examen had. Haar gezegd het via telefoon te doen terwijl ik naar de plons ging kijken: niets aan de hand daar.

Het bleek de hele straat en meer te zijn.

Lastig, want ik had van 13u tot 16u een workshop met klanten. En mijn telefoon was bijna leeg.

Ik ben even technisch werkloos in de zetel gaan lezen — zich opwinden heeft in dergelijke situaties nul zin — en jawel, een klein half uur voor de workshop was er weer een draaiende desktop.

Maar wel spannend dus. 🙂