Moeilijk om ook maar iets te schrijven zonder boek 1 te spoileren.

Citra is scythe geworden, Rowan ook. Op een manier.

Er komt een nieuw personage bij, Greyson. Die redt op een bepaald moment het leven van Citra, en dat heeft gevolgen. Hij zit in een organisatie die zo ongeveer de agenten van Thunderhead zijn, en zijn inmenging in scythe-zaken (ten strengste verboden voor Thunderhead zelf en bij uitbreiding al wie in de buurt van Thunderhead zit) zorgt ervoor dat hij “unsavory” wordt, en dus geen persoonlijk contact meer heeft met Thunderhead.

Goddard blijft een zeer slechte slechterik, en misschien wel het enige personage dat redelijk zwartwit blijft. Dat leek ook zo te zijn met de meeste personages in het eerste boek, maar op die Goddard na is iedereen nu aangenaam grijs-achtig, Thunderhead zelf inbegrepen.

We komen ook meer te weten over de Tonists, de verzamelnaam voor een resem religieus-achtige sektes met een redelijk nonsensicaal samenraapsel van ideeën uit andere religies — zoeken naar de juiste toon, en of dat die noot dan wel die noot zou zijn, dat soort zaken.

Oh, en ook: meest cliffhangerige cliffhanger ooit.

Één reactie op “Arc of a Scythe #2: Thunderhead”

Reacties zijn gesloten.