Ik begin er een beetje mijn geduld bij te verliezen. Een boek (of een reeks) die met tijdreizen te maken heeft, daar zijn regels nodig.
Ofwel is het onmogelijk om uw eigen verleden te veranderen, ofwel zorgt een verandering in het verleden voor een nieuwe tijdlijn, dat zijn zowat de grote keuzes. Er zijn nog allerlei detailwijzigingen mogelijk aan de regels, maar er moéten regels zijn. Anders is er nul spanning en is het zomaar wat.
In dit verhaal gaan ze naar het verleden en veranderen ze de geschiedenis. Op een niet-triviale manier. En er gebeurt helemaal niets.
Dat wil voor mij dus zeggen dat ze gelijk wat kunnen doen wanneer ze ook maar willen, want wat ze doen, was bedoeld om gedaan te worden. En wat ze niet doen, was bedoeld om niet gedaan te worden.
En dus moet niemand zich nooit zorgen maken om wat dan ook op te fucken in het verleden. Als ze het opfucken, zal het op de één of andere wijze wel in orde komen — of zullen ze er op de één of andere manier niet in slagen om het op te fucken, want áls ze er in zouden geslaagd zijn, zou het altijd al zo geweest zijn, omdat zij het in hun eigen verleden gedaan hebben en het ipso facto geen opfucken zou zijn maar precies het juiste ding om te doen.
Neen, ik ben niet content, nee.