Kijk nu: opnieuw een ander hoofdpersonage, deze keer Sigrud je Harkvaldsson, de viking-berserker-secretaris van het eerste boek (en de vader van de projectontwikkelaarster van de haven uit het tweede boek).

Opnieuw een tijdssprong: waar het eerste boek een jaar of vijf na het eerste was, is dit nog eens dertien jaar later. Sigrud lijkt geen haar veranderd te zijn. De laatste dertien jaar leeft hij verborgen, als houthakker of een ander zo anoniem mogelijk beroep. Hij heeft geen contact meer met Shara.

En dan hoort hij dat Shara vermoord is. Op een redelijk radikale manier: het hotel waarin ze verbleef, is zo ongeveer volledig opgeblazen.

Hij trekt op onderzoek uit, en ik ga géén spoilers doen, want het boek is veel beter zonder. Serieus: de blurb op de achterkaft en op pakweg Goodreads is zó spoilerachtig dat het niet meer leutig is.

Ik vond het een uitstekend boek, en het is wel degelijk een einde aan het hele verhaal. Een zeer schoon en zeer ontroerend einde: traantches gegarandeerd.

En ja, aangeraden, natuurlijk. Eén van de weinige boeken die ik dit jaar vijf sterren op vijf heb gegeven.