Voilà zie, weekend achter de rug. De wereld is net niet helemaal verbeterd geraakt, maar het was niet bij gebrek aan discussie. Eén man minder op de foto dan we mee begonnen waren wegens andere verplichtingen in België, maar zie ons zitten, alsmaar ouder wordende mensen bij mekaar — ik heb nu al goesting om het volgend weekend in te boeken:

’t Was ook wel goed om weer thuis te zijn en in een goede zetel te zitten en een goed bed te kunnen liggen. En om de kat weer te zien: die was een hele tijd niet zo goed en alsmaar magerder, maar ze weegt gelijk nu weer wat meer, en belangrijker: ik voel de beenderen van haar bekken niet meer door haar vel steken. Dus toch ook wel wat goed nieuws daar.

En ze was niet zo kwaad als anders als ik niet elke dag thuis ben. Wat ook een gemak is.