Het vorige boek was enorm moeizaam om lezen, ik heb het er nog altijd lastig mee dat ik er meer dan een week over gedaan heb, met om de paar pagina’s uitvluchten om naar Youtube te gaan kijken of de gazet te lezen. Dit was diametraal het tegenovergestelde. Het is even lang of misschien langer dan het vorige boek, maar ik ben er op een paar uur doorgezoefd. Helemaal mijn goesting.

Remy is een koorzanger. Het is niet helemaal duidelijk waar of wanneer precies — tot het blijkt dat het geen donker klooster is in de middeleeuwen, maar een atoomduikboot in de jaren-1980. In een wereld waar er een atoomoorlog is geweest in de jaren-1960. En dat deze atoomduikboot misschien wel de enige overgebleven is, gerund door een soort krankzinnige secte van hyperreligieuze militairen, die het als hun taak zien om binnenkort de Wederkomst van Christus te bewerkstelligen, door hun laatste atoomwapen te lanceren.

Oh, en Remy blijkt het enige meisje te zijn op een schip van mannen. En dan komt er een buitenstaander aan boord, en verandert alles.

Dit is eigenlijk al teveel gespoilerd naar mijn goesting (al zeg ik niet meer dan wat op de blurb van het boek staat). Ik begon er aan te lezen zonder enige voorkennis, en het was spannend van begin tot einde.

Eén van die boeken die eigenlijk perfect verfilmbaar zouden zijn. Die geen zeer opgewekte film zouden maken, daar niet van, maar wel een goede.

Vijf sterren! Aangeraden!