Ik heb een ijsblokmachine. Fantastisch ding: op elk moment van de dag verse ijsblokken. Worst case een paar minuten wachten.

Maar gedomme, ik keek gisteren wat aandachtiger naar de bak waarin de ijsblokken terechtkomen, en bah: een roze aanslag.

Serratia marcescens, zegt het interwebs mij. Dat komt overal voor, en meer dan waarschijnlijk zit het ook in uw douche of bad — maar ik zou er toch graag van af raken in mijn ijsblokmachine.

“Gebruik een vochtige doek met eventueel wat milde detergent om de binnenkant en buitenkant van het toestel schoon te maken,” zegt de handleiding. Ze blijft wel stil over de binnenkant: de leiding waardoor het water van de waterbak naar de bevriesbak gaat. En die bevriesbak is trouwens ook al niet of nauwelijks te bereiken.

Grmbl. Ik durf er nu niet direct bleekwater door te jagen. Misschien water met azijn? Of water met een beetje bleekwater? En hoeveel cyclussen van ijsblokken-met-bleekwater zou ik dan moeten laten draaien voor het weer geschikt voor menselijke consumptie zou zijn?

Aargh. Wat een miserie.