Het is hier ten huize al jaren en jaren dat het al Koreaans is wat de klok slaat, bij de twee dochters. Ze zijn ondertussen al een tijd op het niveau dat ze de ondertitels niet echt meer nodig hebben om gesprekken te volgen, en okay hangul is niet zó moeilijk, maar toch.
De muziek (en dans, en videoclips en al) is gelijk “onze” muziek maar dan op 11 in alle mogelijke opzichten — klank, kleuren, bewegingen, alles. Ik kan niet anders dan er bijna dagelijks in ondergedompeld worden: van tiene negen draait er K-Pop als ik naar de keuken kom terwijl er dochters in de buurt zijn. En ik kan dan wel de oude mens uithangen en zeggen dat het allemaal hetzelfde klinkt (net zoals mijn kinderen soms durven zeggen dat alles dat ouder is dan 20 jaar ook hetzelfde klinkt), maar dat is natuurlijk niet zo.
Eén voorbeeld: het is bijvoorbeeld gedomme al vier jaar oud, maar om de zoveel tijd zit 울고 싶지 않아 zó hard in mijn hoofd dat ik er bijna Marco Borsato Dromen Zijn Bedrog-kaliber zooi van moet luisteren om er van af te raken. Serieus, probeer maar eens niét mee te doen met die ulgo shipji ana:
Muziek in de keuken en in de auto is iets dat in mijn hoofd kruipt, tot daar nog aan toe, maar Netflix is begot helemaal de gateway drug. Ik heb zoals de rest van de wereld Squid Game gezien, en recenter All of Us Are Dead, maar dan rook Netflix blijkbaar een opportuniteit en schotelde het met Bulgasal voor, waar ik naar ben beginnen kijken, en dan was het helemaal om zeep, want kreeg ik Sisyphus te zien. Ik zit aan aflevering 6 van de 16 en het was al science fiction en MacGyver en actie, maar nu begint het ook nog eens romantisch te worden. Yes!
En dus ik vrees ik dat ik zowaar actief op zoek ga naar dingen om naar te kijken. Mijn jongste dochter kijkt blijkbaar naar romantische drama’s, en dat is ook helemaal mijn ding. Telenovela’s, maar dan Zuid-Korean style in één seizoen met zestien afleveringen van een uur: what’s not to like?
So I Married the Anti-fan staat op mijn radar, alleen al omdat de hoofdacteur, Choi Tae-joon, in het echt de echtgenoot van de ravissante Park Shin-hye is, maar als ik de premisse lees in de castlijst op de wikipediats ben ik helemaal verkocht:
- Choi Tae-joon as Hoo Joon, a world-famous superstar. Unlike his cold-hearted demeanor, he is a pure person who carries the pain of his first love.
- Choi Soo-young as Lee Geun-young, a magazine reporter who becomes Joon’s “No.1 Anti-fan” after her life is ruined because of him.
Allez! Hoe goed klinkt dat niet! En de belofte dat het wellicht allemaal opgelost geraakt op die 16 afleveringen!
Maar eerst wordt het Strong Girl Bong-soon. Op aanraden van niet één maar twee dochters.