Van vreemde landen

Ik had vandaag een vergadering aan de andere kant van de stad (mijn vierde! bijeenkomst in het echt sinds begin 2000 2020!), en van daar ben ik doorgefietst naar mijn moeder, en dan vroeg ze mij om boodschappen te doen (een kilo asperges, twaalf eieren, acht potjes acttivia natuur zonder suiker).

Ik ben daar maar doorgereden tot aan de Maxi GB van Sint-Denijs.

Alwaar ik dan behalve de dingen die ik nodig heb, altijd ook brol koop die ik niét nodig heb, maar die ik niet meteen ergens anders zou weten te kopen (behalve op het internet).

De buit vandaag was vooral in de rayons “buitenland”. Ze hebben daar namelijk een hele afdeling met Franse, Italiaanse, Spaanse, Portugese, Amerikaanse, Turkse, Koreaanse, algemeen-Afrikaanse en andere troep.

Getest en ‘tgo ja’ bevonden: Chupa Chups-drank. Strawberries & Cream en Rasberries & Cream smaken naar melk aangelengd met water en veel suiker en smaakstoffen erin. Ruikt naar WC-ontstopper. Ziet er ook degoûtant uit, in al zijn iele melkerige witheid. Chupa Chups Grape ziet er paars doorschijnend uit, ruikt naar iets om de vloer mee te dweilen, en smaakt na een halve slok bijzonder vies. Melon & Cream was nog het meest drinkbaar van de hoop. Maar dat zegt niet enorm veel.

Ik heb ook, uit de rayon Duitsland denk ik, of misschien stond het wel ergens apart, drie blokken pumpernickel gekocht. Omdat ik daar goesting in had, en dat ik dat eigenlijk wel lekker vind.

En een sixpack What The Fanta 2022, de nieuwste versie van de mysteriesmaak van Fanta. Vorig jaar was het helblauw en was de smaak citroen en vlierbloesem; dit jaar is het giftig roze en zou het aardbei en kiwi zijn.

En dan nog een pot Marmite, want ik heb dat nog altijd nooit gegeten, en het wordt verdomme tijd. Het interwebs zegt “think of a yeasty, salty, soy sauce-esque flavor with the consistency of old engine oil”; ik ben benieuwd.

Oh, en een fietstas vol pakjes Koreaanse noedels met zout.