Sam Battle van Look Mum No Computer (fantastisch Youtubekanaal, van harte aangeraden) heeft een tijdje geleden een kerkorgel uit een huis gehaald. Het orgel zat er door het hele huis, maar het huis moest verkocht worden en het orgel was niet meer gewenst.
Ik dacht: ha leutig, een afbraakvideo en we zien binnenkort wie weet wel hier en daar een stuk van dat orgel in één van zijn projectjes opduiken.
Wel: neen dus. Hij heeft op géén tijd dat orgel al bijna helemaal herbouwd, verbonden met moderne keyboards en/of midi, er lichten in gestoken, ‘t is wreed wijs. Dit is aflevering vijf, maar bekijk vooral de andere ook:
Op het einde van de aflevering speelt het orgel een midibestand en hoera! ‘t Is het muziekje van Das Boot, en hoe goed is dat niet?
(Ik heb het ontdekt, zoals vermoed ik veel van mijn generatiegenoten, via de techno-versie, die ik ook nog altijd fantastisch vind. 1992 jong, ondertussen ook al dertig jaar geleden.)
(Ik moet bekennen dat ik de film zelf nog niet gezien heb. Schaam op mij. Ik probeer ergens een gat te vinden in mijn drukke programma van K-Drama-zooi en slechte Halo-boeken lezen.)
1981 zelfs, niet 1992. Je kan de originele film zien (150 min), de director’s cut (200 min, uit 1997), de uncut version (300 min, uit 2007). Maar het beste is nog altijd de zesdelige miniserie die ook in 1981 werd uitgebracht, en meer karakterontwikkeling toeliet.
Ik bedoelde dat de technoversie van U96 uit 1992 was. 🙂
De remake op Netflix daarentegen is het bekijken niet waard. De rauwheid uit het boek en de originele film/miniserie, is volledig verprutst door een vettige policorsaus.