Een tweede dag van lezen onder de eik. Dingen die op mij gevallen zijn uit de boom of naar boven gekropen van op de grond: veel mieren (onder meer ook één reuzenmier), veel van die kleine zwarte spinnetjes, een stuk of tien komkommerspinnen (of misschien wel altijd dezelfde die terugkwam):

En vier vijf keer in de loop van de dag deze kerel (of misschien waren het wel vier vijf verschillende):

Chlorophorus glabromaculatus, zegt het internet mij. Un clyte poilu, heet het ding in het Fransoos, en ’t is één van de weinige keren dat er gelijk geen Nederlandstalige naam is (protip: “clyte poilu nederlands” geeft euh onverwachte resultaten op de Googles).

Kijk, dit was mijn zitplek voor de dag:

En het eten was uiteraard weer uitstekend. De laatste keer dat we hier eten, en de eerste keer dat ik erin geslaagd ben om alle gerecht te fotograferen, ha!

Dé uitschieter van vandaag was het voorgerecht: gerookte zalmforel met verse kersen. Het klinkt zeer vreemd, het was ongelooflijk lekker.

Morgen reizen we verder. Helaas.