Hoera! Al het materiaal is toegekomen! Ik kan foto’s maken!

…maar het zal wel nog véél werk zijn om erin thuis te zijn: ik ken mijn Nikon van binnen en van buiten, maar ik heb geen flauw idee hoe die Canon werkt. Ten bewijze: ik heb een paar foto’s genomen tussen vaccinatie en vergaderingen door, en als ik naar de foto’s keek, zag ik dat ik ze verdomme in jpeg had genomen en niet in Raw. En dat ik alles in f/2.8 had genomen. Grr.

Het is ook a-b-s-o-l-u-u-t geen gemakkelijke lens om foto’s mee te nemen: zwaar, geen focus behalve zelf de lens vooruit en achteruit bewegen en vooral onbestaande scherptediepte. Nu ja, ‘t is te zeggen: niet helemaal onbestaand. Aan 1× en f/16 is een schijf van royaal 2.24 millimeter scherp, aan 5× en f/2.8 is dat — houd u vast — nog 0.048 millimeter.

Dit waren mijn eerste foto’s, voor het nageslacht. De eerste de beste spin die ik zag, een heel kleine Zygiella x-notata, de venstersectorspin, met ahem ja een minuscuul klein beetje in focus — de ogen, een stukje van de kop, en dan telkens schijfjes van de poten:

In de rapte naar de tomatenplanten gegaan, waar altijd wel een wants of tweedrie in de buurt zitten, en yup: een nimf van Nezara viridula, de zuidelijke groene stinkwants. Het probleem is natuurlijk dat die beesten veels en veels te groot zijn om aan f/2.8 een foto van het hele ding te nemen. Komt dat beest op u afgelopen, zijn er alleen een paar onderpoten en een stuk net achter de ogen in focus:

Met een béétje geluk ben ik wel in geslaagd om van nog wat dichter en nog wat meer vergroting een pseudoartistieke foto te nemen met nét een oog in focus:

Ik dacht, ik neem een eenvoudige foto van een bloem, om eens te zien wat dat geeft. Dit muurleeuwenbekje is, ik heb het achteraf gemeten, 6.5 millimeter breed. Het is dan ook pas in Lightroom dat ik gezien heb dat er begot een beestje op zat:

Geen idee welk merk, er zijn onnoemelijk veel soorten tripsen. De internets zeggen dat het in de onderfamilie Thripinae in de familie van de Thripidae in de onderorde van de Terebrantia zit, maar it’s anybody’s guess. Ik heb de foto niet eens op veel vergroting genomen, en daar heb ik nu al spijt van. Een beestje van minder dan een millimeter lang!

En dan heb ik eens heel aandachtig naar de lavendel en de rozemarijn gekeken, en jazeker: er zat nog een verloren rozemarijngoudhaantje (Chrysolina americana) op. Dat gaf met nul scherptediepte dit, en neen, ik heb niét aan de kleuren geprutst, die foto kwam zo in jpeg uit de camera:

Na mijn vergadering (okay, ik ga eerlijk zijn, tijdens) heb ik op het interwebs tevergeefs gezocht naar een manier om mijn fototoestel iets anders dan f/2.8 te laten doen. En om dat toestel in Raw foto’s te laten nemen — het menu is er om kwaliteit te kiezen, maar ik kan alleen de jpegs aanpassen en niet zeggen dat hij raw moet doen. Pijltjes links en rechts doen wat ze moeten doen, maar pijltje naar boven of zo niet:

Uiteindelijk heb ik het na de werkuren gevonden, voor alletwee de zaken. Ik had om godweetwelke reden, tijdens het testen met een volledige manuele Nikon-naar-Canon-adapter, ergens ingesteld dat het diafragma tussen 1.2 en 2.8 moest staan. En voor dat raw-gedoe: blijkt dat het scherm van mijn fototoestel verdomme een touchscreen is. Zucht.

Dus alletwee de dingen aangepast, en in de rapte nog eens in de bijna-donkerte de hof ingegaan op zoek naar nog beesten om minstens te zien of pakweg f/16 iets meer doet. Tegen dan begon mijn Covid-inspuiting van ‘s morgens wel een beetje lastig te doen, dus het was echt wel in de rapte, en met een pijnlijke arm.

Er zat nog een nimf van een zuidelijke groene schildwants op de tomaten. Ik heb ze op een placemat gezet, en er een paar foto’s van getrokken en inderdaad, er was meer in focus:

Het beest viel op zijn rug, en dan is het nog duidelijker te zien dat het een wants is, voor wie nog zou twijfelen — zie die zuigsnuit jong!

Ik ga nog veel mogen oefenen, serieus. En ik ga ook een soort diffuser voor mijn flash maken, die harde highlights zijn niet altijd mijn ding.

Laatste foto van de dag was een bochelvlieg (Phorida sp.) van 2 millimeter die op de groenvuilbak zat:

Één reactie op “Tuinsafari: het zal nog veel zoeken zijn”

  1. Ik sta ook op punt om van nikon naar canon over te stappen. Het is bij mij eigenlijk eerder een ‘weer’ overstappen. En ik ben erg benieuwd! Ik heb in juni een toestel besteld, het is helaas nog steeds niet aangekomen in de betrokken winkel. In mijn geval eentje met een superzoomlens….

Reacties zijn gesloten.