Kijk nu, ik heb een virtuelerealiteitbril en alles!

Ik had er eerlijk gezegd niet al te veel van verwacht, en de eerste keer dat ik het ding opzette was het kak met mijn bril die in de weg zat en gedoe met een elastiek die te veel neen te weinig nee te veel spande, en na twintig seconden was zowel mijn bril als het ding zelf ook nog eens helemaal bedoomd en ik dacht al dat het altijd zo zou zijn, maar neen: met het ding laten op kamertemperatuur komen en met de brilinzet (“Fit Pack”) en het draaiwielvastzetding (“Elite Strap”) kwam het qua comfort allemaal in orde.

Het introductiedingetje van het ding zelf, dat uitlegt hoe de handvaten werken en de knoppen en alles, is bijzonder bijzonder geestig, en het is griezelig hoe rap een mens die hele VR gewoon wordt.

Beat Saber zat er gratis bij, en dat is een bijzonder leutig spel.

Ik heb zelf één ding gekocht omdat ik dat altijd al wou — Half-Life: Alyx — en dat is griezelig goed. Ik ga het wat rationeren, want ik kan mij inbeelden dat ik het in één ruk zou kunnen uitspelen.

Van wat ik er tot nog toe van gezien heb: geef dat nog een generatie of twee, en het wordt zeer interessant. Ik ga in alle geval eens kijken wat ik er allemaal nog mee kan doen, naast Beat Saber en Half Life (en No Man’s Sky, zie ik net).



Reacties

Eén reactie op “Virtueel”

  1. Ik heb zo’n ding 1 keer op mijn hoofd gehad en kon zo door de schilderijen van van Gogh stappen. Zeer tof maar ik werd er kotsmisselijk van. Mijn moeder die me die dag vergezelde viel zelfs gewoon letterlijk van haar stoel (gelukkig zonder veel erg).