Ik was vanmorgen met vakantie en naar Brussel. Wakker iets voor zes, aanwezig daar om vijfentwintig voor negen, ik weet weer waarom ik dat niet noodzakelijk altijd zó leutig vond. Verder was het wél zeer fijn: mensen gezien die ik in geen vijf maand meer gezien had, nagedacht over dingen waar ik ook al in geen vijf maand meer over nagedacht had.
Daar rap iets gegeten, naar het station en terug naar Gent. Ik had een meeting om 15u, die zou ik zeker ruim halen.
En dan bleek de meeting niet om 15u te zijn maar om 14u, en had ik al een stuk gemist tegen dat ik inbelde. Schaamlijk.
Teams heeft dan ook nog eens de hebbelijke gewoonte om te weigeren met bluetooth te connecteren als hij daar geen goesting in heeft: zelfs als alle andere dingen op de telefoon in mijn oren zit, maakt die gewoon lawaai op de speaker van de foon.
Ik dus met de telefoon op maximum volume naar huis gefietst, aan een slakkentempo. Wegens zeer aandachtig aan het luisteren, maar ook wegens mijn twee handen nodig hebbende om de remmen volledig dicht te knijpen bij elk stuk dat ook maar lichtjes naar beneden gaat: de remmen zijn gelijk 98% weggesleten, wat de velo op dit moment levensgevaarlijk maakt.
Zucht.
(Alsnog thuisgeraakt en groot stuk meeting aan mijn bureau kunnen volgen, en dan wat later doorgewerkt om de vertraging in te halen — prutsen in Drupal gelijk het 2013 was, ge hebt er geen gedacht van hoe wijs dat is als ge weet dat gij het uiteindelijk niet zult zijn die eventuele problemen zal mogen oplossen. :))