Ik heb jaren en jaren (en jaren) mijn uren moeten registreren als consultant. De laatste jaren was het gelukkig vooral één groot project met een zeer eenvoudige structuur, zodat het uurregistreren voor het grootste stuk beperkt kon blijven tot “werken aan het project”, en dat het eigenlijk allemaal weken of zelfs maanden op voorhand kon ingevuld worden.

Maar ik keek er toch naar uit om geen uren meer te moeten invullen.

Helaas! Het moet toch, op het nieuwe werk!

Ik heb het een tijd in ‘eum eurgh ja ik ben het vergeten dammit’-modus gedaan, maar tegenwoordig is het consciëntieus terwijl ik het werk doe. Het helpt dat ik de gewoonte al had, en het helpt ook dat het geïntegreerd is met Jira: ticketje aanmaken, play-knop duwen als ik begin, stop-knop als ik stop, invullen wat ik gedaan heb, hoplaklaar.

En uiteindelijk is het op die manier bijna aangenaam om te doen, als ik niet gewrongen zit tussen “op welke taak moet ik dit nu precies boeken?” en “heb ik nog wel genoeg tijdsbudget om dit nu op die manier in te boeken?”.

Ik zou bijna geneigd zijn om het veel méér te doen, ook voor wat ik buiten het werk doe, quantified self-gewijs, maar ik doe al genoeg aan lijstjesbijhouden. Dus misschien toch niet.