Weerbeesten

Ik ben er eindelijk in geslaagd om een aanval van weerbeesten af te slaan zonder al te veel gevolgen!

De boodschap is: zeer, zeer voorzichtig zijn. Als het beest aanvalt — het was een weerezel, deze keer — stuur ik er zo rap of tel een eskader vechters op af. Die zijn voor het grootste deel met staal geëquipeerd, dus het duurde niet lang voor het beest dood was.

Daarna: elk individu dat met het beest in aanraking is gekomen, van zeer dichtbij inspecteren. Zien of het in het gevecht ooit gebeten is geweest. Indien ja: meteen verbannen. Indien nee: in quarantaine steken.

Ik ga daar heel eerlijk in zijn: quarantaine was van het Cask of Amontillado-type: er bleven twee zwaargewonde dwergen over waar ik niet zeer zeker over was, en ik heb ze in een klein kamertje ingemuurd om te zien wat en hoe. En jawel: de volgende volle maand was één van de twee een weerezel. De andere niet, maar die was dan weer zó gewond dat ik hem alleen zou kunnen versleept hebben. En ik had nul goesting om de muur af te breken en te riskeren dat die andere ervandoor zou gaan.

Dus heeft het enige tijd geduurd, maar zijn ze alletwee van dorst omgekomen.

Welbesteekt.

Nem.