Ik zat gisteren op café te zoeken naar een manier om mensen in te tijd te kunnen tonen, kwestie te kunnen zien hoeveel kinderen er soms in een gezin sterven, of het op de één of andere manier beter aan te kunnen voelen dan gewoon de data naast elkaar te zetten.

‘t Is niet evident, natuurlijk, want een stamboom heeft de neiging om in alle mogelijke richtingen tegelijk uit te breiden (naar ouders toe die ook andere kinderen hebben, naar andere echtgenoten, naar kinderen met hun eigen kinderen, etc. etc.). Ik heb allerlei dingen geprobeerd maar ik ben er natuurlijk niet uitgeraakt.

En jazeker, ik weet dat ik gezegd heb dat ik de genealogie even ging laten liggen. Dat is dus mislukt. Ik heb vandaag één enorm fijne doorbraak gehad in Duitsland, en verder ook nog wat generaties kunnen toevoegen aan een tak uit het diepe West-Vlaanderen waar ik nooit van had gedacht dat het nog zou lukken om verder te gaan. Of beter, waar mijn twintig jaar jongere ik dacht nooit verder te kunnen gaan — ik bedenk nu net dat dat er misschien wel aan gelegen was dat het archief waar ik met de trein naartoe ging de zaterdag niet alle West-Vlaamse akten had.

In alle geval: ik had van een Emerentia Barbara Debusschere alleen de geboortedatum en de ouders, maar na deze namiddag heb ik veel veel meer.

…maar de échte leute was wat er met die Andreas Vandenberghe aan de hand was. Ik wist dat hij getrouwd was met Marie Catherine Maes want dat stond in de doopakte van Joannes Baptista. Vandenberghe is een naam waarvan er onnoemelijk veel van rondlopen, maar voor de leute keek ik in de buurt van de geboorte van Joannes Baptista naar nog wat Vandenberghes in hetzelfde dorp (Woesten).

En tiens, die heeft ook een Andreas als vader maar een andere moeder. Even wat vroeger in de tijd: ook een Andreas, maar nog een andere moeder. Naar de huwelijken gaan kijken: tiens, er zijn veel Andreassen getrouwd rond die tijd… oh hang on.

Dit is hoe ik de situatie reconstrueer na een paar uur zoeken:

Andreas trouwt aan zijn 22 jaar met Willemijn De Molder, een weduwe van 50 jaar (die al tien kinderen had, en wiens man vier maand geleden pas gestorven was). Willemijn sterft in april 1693, Andreas hertrouwt in mei 1693 met Margriet Plets. Ze krijgen een zoon het jaar erop, en dan geen kinderen meer. Zij sterft in 1702, en minder dan een jaar later trouwt Andreas met zijn derde vrouw, Catharina Misselis. Ze krijgen een jaar later een zoon, en een jaar daarna een dochter die net één dag oud wordt. En twee dagen na hun dochter, sterft ook Catharina.

Deze keer gaan er twee jaar voorbij vóór Andreas in 1707 een vierde keer trouwt, met Marie Maes, mijn stammoeder van 9 generatie geleden. Ze krijgen acht kinderen op twaalf jaar, waarvan er zeker vier jong sterven? Hun laatste kind haalt haar eerste verjaardag niet, en acht maand na haar dood komt ook Marie schielijk te gaan.

Waarop Andreas een vijfde keer trouwt, met Petronilla Van Dromme. Zij overleeft hem uiteindelijk, maar vóór Andreas sterft in 1733 hebben ze nog vijf kinderen (waarvan vier jong tot zeer jong sterven).

Joannes Baptista Vandenberghe, het vijfde kind van de acht in het vierde huwelijk van de vijf en mijn oudbetovergrootvader, wordt 88 jaar. Dat wil dus zeggen dat in dat ene gezin er een tijdsspanne van 1640 tot 1803 is overbrugd.

Zot.