We zijn voor mijn verjaardag gaan kijken naar HURORAM!, het ding van Hugo Matthysen en Ronny Mosuse en Aram Van Ballaert, in de theaterzaal van de Vooruit.

Confronterend, ergens: het is dertig jaar geleden dat Sandra en ik naar Hugo Matthysen & de Bomen gingen kijken, toen nog in de concertzaal. Toen ook nog zonder rugpijn en ellendige kniepijn na een uur in een stoel te zitten, en toen ook nog met jonge mensen rond ons en niet de derde leeftijd die er nu overweldigend was.

Matthyssen is nooit de beste zanger ter wereld geweest, maar alles is hem vergeven. Een fijn optreden, met een fijne spanningsboog ook.

En ontstellend hoe we de oude nummers nog woord voor woord konden meezingen. Alaska! De wetten van het denken! Tony, de zieke pony! De oude leraar Duits! Eddy Borremans! Het eindeloos uitgerekte en uitgebreide Als een cowboy!

Ik had graag nog eens De Boekhouderswals gehoord, of Stanneke, of Jungleboys, of Red onze planeet, of Dwergkonijn, maar hey — Blankenberge gecoverd door Clement Peerens was ook de moeite. 🙂