Categorie: Kinderen

Jan had een dictee mee naar huis. Het was op een paar details na in orde — alteit in plaats van altijd, een punt vergeten op een i en op het einde van een zin, en hij had het laatste woord in de zin “Een haai eet nooit koeien” verkeerd geschreven: Euh ja: your guess…

Jan stond hier gisteren plots, met een nieuwe klak aan. ’t Is wreed: voor hetzelfde geld was hij honderd jaar geleden geboren en zag hij er ongeveer hetzelfde uit. Vergelijk! Zijn achtergrootoom (°1918 +1930?) in 1923… …en Jan in 2012: Alles komt terug, dat het allemaal terugkomt.

Het komt altijd op hetzelfde neer, daar niet van, maar het is zo ongelooflijk duidelijk uitgelegd: duidelijkheid, consistentie, regelmaat, empathie met de kinders, één front vormen, rustig blijven, geen discussies beginnen… Ha! Ze zouden dat verplicht moeten maken, dat programma. Ik ga absoluut niet zeggen dat het hier altijd perfect loopt, maar met vier kinders…

Word to the wise: nooit in discussie gaan met vrouwen die routineus afkortingen gebruiken, als het op kinderen aankomt. Als er gesproken wordt over fv en bv, over ab en dergelijke: af-blij-ven. In het algemeen ook: nooit zeggen dat mensen volgens u verkeerd bezig zijn met opvoeden, dat loopt gegarandeerd slecht af. Discussies over ingrediënten…

Ha! We hebben hier in lange tijd niet zoveel gelachen, dochter en ik. Eerst naar de slechte televisie gekeken op Vitaya, en zo ongeveer overal dezelfde bedenkingen en opmerkingen gemaakt, meestal in koor zelfs. En als het niet in koor was, dan vulde het redelijk aan, zo van schaamtlijk! en ook wel zó hip… in…

Ik was dus massa’s veel ongeruster dan iedereen, denk ik, maar ’t was niet echt nodig: vier uitstekende rapporten, hoera! Anna en Jan, we moeten daar ernstig over zijn, in het eerste en het tweede leerjaar, da’s nog niet echt écht. ’t Is te zeggen: er zijn geen examens of zo, en ’t is min…

Hurrr. Hurrrrr. Hurr. Morgen is het proclamatie bij Zelie. Haar allereerste examenperiode in de humaniora, en ik heb geen flauw gedacht wat ik ervan moet verwachten. Ik ben vele keren nerveuzer dan zijzelf, vrees ik.

Voila zie, de eerste examenperiode van Zelie zit erop. We zullen vrijdag wel zien wat we zullen zien, zeker? Ondertussen heeft ze vandaag de hele namiddag op de Kinect gespeeld op mijn werk, en dan is ze naar haar ballet gegaan, en zit ze nu op turntraining. De bloederige treinstaking (grmbl) heeft haar plannen voor…

Man man man. Ik heb de cursus Nederlands van Zelie gezien. Wat een soep is die grammatica toch, en tegelijkertijd: hoe moet een kind dat in ’s hemelsnaam uitgelegd krijgen? Het voelt aan als een soort kunstmatig kader dat ooit eens op een platonisch ideaal van een taal gepast heeft, maar dat in het Nederlands…

Kijk nu! Jan zijn knie is genaaid! Den duts is gevallen in het zwembad, en nog een geluk dat de voetbaltrainingen gedaan zijn tot in januari.

Ik ben zenuwachtiger dan Zelie. Ze heeft morgen haar eerste echte examen: Klassieke Studiën, ’t is te zeggen Latijn. Gisteren zat ze met zenuwen, vandaag was het blijkbaar over: thuisgekomen ’s middags, haar woordjes herhaald, haar teksten nog eens gelezen, haar geschiedeniscultuurwhatever herbereken. Jan was vandaag ook thuis — luchtaanhalingsteken ziekte luchtaanhalingsteken, ’t zal de…

’t Was helemaal verkeerd gegaan: er was een brief met een antwoordformulier. Het antwoordding was ingevuld en zo, en ondertekend en alles, maar ’t is niet afgegeven geraakt. En zo doet Zelie geen namiddagstudie op school tijdens de examens, zucht. Het zal hoogstpersoonlijke begeleiding van mij worden. Dat betekent dat ik haar cursussen ook moet…