Chris en Yves zijn zó goed bezig op de verkiezingsshow.

Nog te doen:

• Beeldjes vakantiewoningen, MICE


• Beeldjes hotels hernoemen


• Externe URLs loggen


• E-forms


• Scheduled tasks


• Admin gnodes


• Ogone


• MICE


• Vakantiewoningen


• News


• Layoutstrings checken overal


• Stats op server


• Top 5 product lists


• Install laptop


• Gnodes-urls: é > e etc.

En dan is het gedaan, joechei tralala!

En behalve dat… Xavier is er vandaag niet, ik ga dus nog wat pagina’s aflopen (te beginnen met eten en drinken, en dan verder naar bezienswaardigheden, als het een beeje lukt nog het hele stuk dieren en planten, en als het helemaal lukt heel bezoeker, en dan algemeen en zakentoerist en journalist.

Maar ik vrees dat dat een beetje ambitieus is.

Zo. Gestemd. Voor de goeie. En nu hopen dat mijne man wint.

Normaal gezien stem ik voor de partij van mijn keuze en ga ik de lijst af tot ik de eerste vrouw van allochtone origine vind, maar deze keer had ik voor de Kamer een andere voorkeur, as it so happens een man man allochtone oorsprong, en ik ben redelijk benieuwd hoe goed hij het gaat doen. Hij stond maar als opvolger, maar bon, een mens kan hopen…

En azo. Sandra laadt de kinderen in en ze komt om mij om te gaan stemmen.

Jongens toch, er mogen niet te veel van dezelfde weken als de afgelopen drie meer zijn of ik stuik in elkaar.

Ik ben suf geklikt.

Door heel het gedeelte “Over de Kust” en “Badplaatsen” geraakt op een paar uur tijd. Geharmoniseerd, vieze html uitgemest, beelden goed gezet, I’m beat.

I’m off to sofa. Totdat Sandra mij komt halen om te gaan stemmen. Ik heb er geen flauw idee van wanneer dat zal zijn, en ik hoop alleen maar dat ik wakker geraak.

Daar zijn de vogels weer. En straks gaan stemmen.

Zelie zonet: “dat was een lange dag geweest hé mama?”

We zijn naar de vlindertuin geweest, en dan over het strand van de Parmentierlaan naar Albert Plage gewandeld, in de Rubens iets gegeten, en dan weer over het strand teruggelopen naar de Parmentierlaan.

En had ik al gezegd dat ik geen goesting heb om terug te gaan werken?

Voilà, op de terugweg van Knokke.

Zeer erg tegen de goesting, maar Louis is eigenlijk toch aan het stuiken. Zelie natuurlijk niet, en we zouden nog zoveel kunnen doen, maar ik moet echt gaan voortwerken. Life sucks, maar ja, zo is het nu eenmaal.

Zei hij berustend.

Ian Hislop was wel nijdig deze week op Have I Got News For You.

Zalig. We zijn heel erg dicht bij een deadline, er is heel veel werk te doen, maar niet zó veel (enfin, voor ons toch) dat we niet één dag ertussenuit kunnen pakken. Dus: nu naar bed, morgen naar de vlindertuin, en dan morgennamiddag het laatste rechte stuk tot dinsdag.

Good heavens. Hier koop ik een nieuwe computerkaart voor: in-game footage van Half Life 2.

mensen die de filmpjes willen zien:

link: http://www.gamespot.com/live/stream….asx&pid=914642

vervang 8dn met 1 tot 9dn voor de filmpjes

The unknown life-form manning the vessels had loud, somewhat bellicose voices, but spoke a language with sound-forms curiously akin to Terran speech. To Leeming?s ears it came as a stream of cross-talk that his mind instinctively framed in Terran words. It went like this:

First voice: ?Mayor Snorkum will lay the cake.?
Second voice: ?What for will the cake be laid by Snorkum??
First voice: ?He will starch his moustache.?
Second voice: ?That is night-gab. How can he starch a tepid mouse?

They spent the next ten minutes in what sounded like an acrimonious argument about what one repeatedly called a tepid mouse, while the other insisted that it was a torpid moose. Leeming found that trying to follow the point and counterpoint of this debate put quite a strain upon the cerebellum. He suffered it until something snapped. Tuning his transmitter to the same frequency he bawled. ?Mouse or moose, make up your goddam minds.?

This produced a moment of dumbfounded silence before the first voice grated, ?Gnof, can you lap a pie-chain??

?No he can?t,? shouted Leeming, giving the unfortunate Gnof no chance to brag of his ability as a pie-chain lapper.

There came another pause, then Gnof resentfully told all and sundry, ?I shall lambast my mother.?
?Dirty dog,? said Leeming, ?shame on you.?

The other voice now informed mysteriously, ?Mine is a fat one.? ?I can imagine,? Leeming agreed.
?Clam-shack?? demanded Gnof in tones clearly translatable as, ?Who is that??
?Mayor Snorkum,? Leeming told him.

Duw, trek, sleur.

’t Is echt “programmeeren tot het werkt” soms.

Getver! De vogels zijn beginnen fluiten! De smeerlappen!