Het was niet supereenvoudig, de quiz, en eigenlijk helemaal onverhoopt, met een schiftingsvraag die eigenlijk mijlenver naast zat, alsnog eerste plaats.
Ik moest enorm hard lachen met het bijschrift van de foto op de whatsappgroep:

Tales of Drudgery & Boredom.
Het was niet supereenvoudig, de quiz, en eigenlijk helemaal onverhoopt, met een schiftingsvraag die eigenlijk mijlenver naast zat, alsnog eerste plaats.
Ik moest enorm hard lachen met het bijschrift van de foto op de whatsappgroep:
⁂
Ik heb één van mijn persoonlijke websites eens hermaakt met Django en Wagtail voor CMS, en dan een pythonscript dat de inhoud via API uitleest, wegschrijft naar markdown met wat yaml frontmatter, dat dan genereert naar statische html met Hugo, en dat op twee verschillende servers zet (eentje via firebase en eentje op een fileshare die dan een ugent.be-URL wordt) en op twee verschillende githubs commit.
Allemaal niet zo ingewikkeld, zo bleek.
⁂
Ik was eigenlijk zeer content dat donderdag en vrijdag vakantie waren.
Het is er namelijk nog altijd niet van gekomen om vakantie te nemen, gedomme. Ik dénk dat het dit zal worden:
(De rode bolletjes zijn workshops of andere vergaderingen die ik niet kan verzetten; lichtblauw is verplichte vakantie; donkerblauw is feestdagen; lichtgroen is weekend; donkergroen is vakantiedagen.)
(De tien dagen onderaan rechts zijn tien dagen die ik kan overzetten naar volgend jaar.)
⁂
New details about the crust on Venus include some surprises about the geology of Earth’s hotter twin, according to new NASA-funded research that describes movements of the planet’s crust.
Scientists expected the outermost layer of Venus’ crust would grow thicker and thicker over time given its apparent lack of forces that would drive the crust back into the planet’s interior. But the paper, published in Nature Communications, proposes a crust metamorphism process based on rock density and melting cycles.
How Visual Basic became the world’s most dominant programming environment, its sudden fall from grace, and why its influence is still shaping the future of software development.
Night of the Living Dead being public domain is the fault of the film’s distributor, who didn’t put the required copyright notice on the theatrical prints. This error occurred after the film’s title was changed from its original moniker Night of the Flesh Eaters. Prints with that title contained the copyright notice, but when new prints were created using the title Night of the Living Dead, the copyright notice was forgotten.
So you’ve made a thing. I’ll pretend it’s a blog post, though it doesn’t really matter. If people read your thing, some would like it, and some wouldn’t.
You should try to make a good thing, that many people would like. That presents certain challenges. But our subject today is only how to give your thing a title.
With the following code, we can check whether a year 0 ≤ y ≤ 102499 is a leap year with only about 3 CPU instructions:
bool is_leap_year_fast(uint32_t y) {
return ((y * 1073750999) & 3221352463) <= 126976;
}
How does this work? The answer is surprisingly complex.
Ongelooflijk — zo ongeveer elke oude veldslag simuleren op een kaart.
How many molecules from Caesar’s last breath do we inhale with each breath we take? Shockingly, the answer is about one molecule—we actually do share breaths with Caesar! And, by extension, every breath we take is composed of the previous breaths of everyone who ever lived—Socrates, Lincoln, Einstein, etc. Isn’t that crazy?
To summarize: The bird in this scene does not live where it’s supposed to, look like it’s supposed to, or sound like it’s supposed to. To put this in terms of mammals, it’s as if a two-toed sloth climbed up to Bill Murray’s window, howled like some unknown species of canine, and Cameron Diaz identified the howl as a sea otter, saying that sea otters live in only one place on Earth: Carmel, California.
Wildlife rehabilitators often wrap owls in fabric so they can be weighed, treated, and fed. If not, the owls get in a flap.
The result? Loads of pictures of #owlsintowels
Stretching 321 kilometers across the highland deserts of Mongolia, the Gobi Wall is part of an extensive wall system that once spanned from China into Mongolia. Until now, its origins, function, and historical context remained largely unknown. Through an ambitious international expedition combining remote sensing, pedestrian surveys, and targeted excavations, Professor Shelach-Lavi and his team have uncovered compelling new evidence about the wall’s construction and purpose.
When you or I think about chess, what pieces do we picture? What pieces do people in other countries picture? What did people in the past picture? This is a timeline of chess set designs through history.
⁂
Ik had sinds vorige maand een geveltuin, maar de blauweregen heeft er nooit echt goed uitgezien: vanaf dag twee hingen de blaadjes naar beneden ondanks genoeg water geven, en het ging met de dag minder en minder goed. Dit was de toestand vorige week:
De plant linksonderaan is kapot omdat er een onverlaat gewoon op heeft gestampt, maar de blauweregen ziet er dus echt doodgaande uit.
Ik een mail gestuurd naar de Geveltuinbrigade met de vraag of het kan dat die wisteria gewoon nooit ‘gepakt’ heeft. Antwoord: heeft echt wel veel water nodig, en het was zeer droog, wacht nog een week of twee en als het dan nog niet goed is, komen we een nieuwe zetten.
Ik was daar al verbaasd over.
Maar dan kwam ik gisterenavond, vijf dagen later, mijn deur uit, en kijk nu:
Kijk nu, een nieuwe plant! Zonder dat ik erom gevraagd had (en ik was trouwens helemaal bereid om er zélf een nieuwe te kopen als de andere het niet zou halen).
Leve de Gevelbrigade!
⁂
Ik moet daar heel eerlijk in zijn: ik voelde mij vorig jaar en het jaar daarvoor eigenlijk te slecht om in dingen in den hof te doen. Ik had daar dan lafgewijs een draai aan gegeven van “ik ga eens een tijd kijken wat pakt en wat niet pakt”, maar dat heeft eigenlijk niet zo hard goed gewerkt: een hof die maar minimaal onderhouden wordt, en vooral een hof waar het zó al moeilijk is om dingen te laten groeien, dat komt niet echt goed.
Dus vandejaar dan maar een inhaalbeweging. Om te beginnen: bomen en struiken gesnoeid, de knoop doorgehakt voor dingen die al jaren op de grens van doodgaan aan het balanceren waren of die eigenlijk tegen mijn goesting aanwezig waren, die draad geïnstalleerd, en alsnog wat nieuwe planten gekocht.
Dit is vandaag de toestand (met bonuskat die nieuw geplante dingen aan het opvreten is):
In random volgorde, een overzicht voornamelijk voor mijzelf!
Zeer hard work in progress.
De klimopknoop is doorgehakt: uiteindelijk radikaal de laatste sporen van klimop doodgedaan. Lang lang geleden hadden we klimop groeien op heel de rechtermuur van den hof. Ik vond dat goed omdat het vol met beesten zat, maar wat er boven de muur zat (het dak van de buren en de voorgevel van hun achterhuis) vond dat niet zo goed, en het maakte het allemaal ook veel donkerder. En dus is hij er op een dag helemaal van gehaald — behalve een klein stukje in de hoek. Dat elk jaar tot op het dak van de andere buur groeide, en niets bijdroeg aan wat dan ook, en dat ik dus maar uit zijn lijden verlost heb.
De karmozijnbes is ook vermoord. Of beter: ik vermoord wat er uit de grond komt om de paar weken, want die karmozijnbes is gelijk erger dan duizenknoop als het op overleven aankomt. In 2021 zag ze er zo uit:
…maar vorig jaar was het een struik van twee meter hoog met een stuk of vijf enorme stengels, en dit jaar heb ik al een stuk of vier keer zeker tien stengels doorgekapt:
Uiteindelijk ga ik het hele wortelstelsel moeten uitgraven, denk ik, maar ik heb nu geen stevig genoeg materiaal. Ergens wel spijtig, want het is wel een mooie plant, met grote ‘kaarsen’ die eigenlijk in elk stadium van groei decoratief zijn:
…maar het is een te groot ding, en het wordt ook alsmaar groter, en behalve die decoratieve dingen komen er ook massa’s enorme bladeren op die alles bedekken.
De klimroos gaat alle kanten uit. Ik heb ze op het einde van de winter redelijk zwaar gesnoeid, maar ik ga toch ook eens werk moeten maken van echte geleiding. Een draad in de muur van het achterhuis, mogelijk een draad in de muur die ertegen staat. Ik zou het liefst van al de roos in de hoogte en naar rechts willen leiden, om de plaats op de vullen waar die karmozijnbes stond:
Rechts staat een vuurdoorn, die ik zeer regelmatig snoei maar die ook gelijk vermoord groeit. Ik heb er in maart uitlopers van denk ik in alle richtingen ongeveer een meter van gesnoeid, en ik ga later deze week nog eens bijknippen — het uiteindelijke plan is om er een soort balk van te maken, en dan de roos tot ertegen te laten groeien.
Onder de roos staat nu een klein muntplantje, waar ik geen probleem mee heb als dat heel de oppervlakte bedekt. En onder de vuurdoorn staat een varen, die ook proper mag blijven staan.
Wat ik trouwens om de zoveel tijd met hele handenvol uittrek, maar dat overal in den hof altijd terugkomt en waar ik geen problemen mee heb, is gele helmbloem:
Waar ik met de jaren meer en meer lastig van loop, is de Bergenia die rechtsachteraan staat. Dat is gelijk anderhalve week per jaar een mooie plant, maar op de zes jaar dat ze er staat, is dat welgeteld één keer gelukt:
Alle andere jaren waren de bloemstengels al opgevreten door slakken vóór ze bloeiden of waren het er maar een paar, die dan nog eens wak en plat tegen de grond lagen. En de rest van het jaar ziet het er zo uit:
Een uitdijende vlek bladeren. Waar ik niet durf in ingrijpen. Ik zou de helft of meer kunnen weghalen. Ik zou ze ook helemaal kunnen wegdoen en vervangen door iets anders. Maar ik durf gelijk niet goed. Misschien staan ze ook gewoon niet genoeg in de zon om veel te bloeien.
Daar heeft ooit echinacea gestaan, een reeks verschillende phloxen, campanula, een hele reeks tomaten en zelfs edelweiss (I know). De echinacea is na een paar jaar uitgestorven, de edelweiss heeft nooit gegroeid (tja), en van de verschillende phloxen is het alleen Phlox subulata ‘Purple Beauty’ die jaar na jaar blijft overleven. Eén campanula blijft ook overleven, maar die staat nu storend groot en storend vooraan.
En behalve dat staan er drie alsmaar groter wordende Miscanthus sinensis ‘Ferner oster’, en een witteregen die al vier jaar geen bloemen heeft gegeven en misschien nu in het vijfde jaar wel goesting zou kunnen krijgen. Wie weet.
Ik heb hem alvast een knipbeurt gegeven — redelijk laat in het jaar, kweet, maar anders groeit dat ding in alle richtingen. En het kan ook tegen redelijk wat, dus ik hoop dat het in orde komt. (Anders zal het voor volgend jaar zijn, en dan is het maar zo.)
Misschien doe ik er wel nog een tweede draad bij, boven of onder wat er nu al hangt. We zien wat.
De bedoeling was altijd om daar kruiden te hebben, maar ’t is met wisselend succes. Er waren twee relatief grote lavendels, maar die zijn dit jaar finaal ad patres: te nat, niet goed gesnoeid, en als doodsteek: twee nieuwe katten die de takken gebroken hebben.
De salie was er ook zeer slecht aan toe, maar die heeft goed gereageerd op drastisch snoeien op het einde van de winter. Dit was drie weken geleden nog een lege stok:
Het overzicht van de kruiden-achtig, voorlopig:
Er staat:
De blauwe cirkel is waar de katten eerst een put hebben gegraven, dan bijna elke dag in hebben gelegen, en dan in gekakt hebben, en dan allemaal dingen op gelegd hebben, en nu nooit meer naartoe gaan. (Zotte beesten.)
Ik heb al sinds een paar jaar een paar bomen in potten staan. Die doen het door de band redelijk goed, maar dit jaar was ik in het buitenland op een moment dat het zeer warm was en iemand in huis heeft de potten niet (a) uit de zon gehaald of (b) water gegeven, dus twee van de bomen waren redelijk dood-achtig:
Gelukkig zijn ze niet écht dood (Jeffrey zit graag in grote bloempotten):
Verder staat er ook nog een pot vol met tijm, en een hele reeks potten vol munt, en probeer ik experimenten uit met vlinderstruiken in potten. Vlinderstruiken groeien in voegen van muren, ik ga ervan uit dat ze ook in potten zouden moeten groeien. Dat doen ze met wisselend succes, wat ik raar vind.
De munt die helemaal overleden leek, doet het dit jaar dan wél weer fantastisch. In die mate dat ik erover denk om een paar heel grote potten te zetten:
Aaargh die ruimte in het midden! Het was altijd al de bedoeling om daar bodembedekkers te zetten. Oorspronkelijk twee: kruiptijm waar er veel zon is, stekelnootjes waar er weinig zon is.
Dat is faliekant mislukt, zeker voor de kruiptijm, en dit jaar ook voor de stekelnootjes.
De kruiptijm en de stekelnootjes zien er op hun best zo uit:
…maar op het einde van de winter ziet het er dus zo uit:
Het is altijd een vraag wat ik ermee aanvang. Vorige maand heb ik wat blauwe grondkruiper gekocht (die er verdacht wit uitziet) en wat kruiptijm. Deze week heb ik wat Mazus reptans gekocht (redenering: voor vochtige tuinen, wie weet overleeft dat de drassige winter) en wat Sagina subulata (redenering: geen lastigaard). Résultat des courses:
In principe zouden die er op termijn zo moeten uitzien:
…in de praktijk zal het vrees ik een heel stuk minder zijn. Maar goed, een mens kan maar hopen dat minstens één van die krengen de winter overleeft.
Was er nog een clematis die echt helemaal op niets trok, en die ik dan maar weggedaan heb. De reclamefolder zei dat hij er zo zou uitzien, na een tijd:
In de realiteit was het een donkere vlek met heel soms eens een bloem (te weinig zon, wellicht), die helemaal op en over en door zichzelf en de vuurdoor groeide. Ik heb van mijn hart een steen gemaakt en hem, nadat de steun uit de muur getrokken geraakte en hij gewoon zonder steun op de vloer lag, op de composthoop gelegd.
Blijkt dat er een stengeltje moet blijven zitten zijn, want dit staat er nu:
Tijd om eens na te denken over wat ik er mee wil doen, met die kant van den hof. Die bijna altijd in de schaduw zit, en waar ik dus zeer duidelijk weet welke planten ik er zou kunnen zetten.
En is er ook nog: de Japanse esdoorn. Die is een paar jaar geleden letterlijk half gestorven wegens een schimmel in de wortel, maar hij heeft zich goed herpakt — in die mate dat hij nu eigenlijk te breed wordt. Ik ga hem op het einde van de zomer voorzichtig wat snoeien, en dan het jaar erna nog eens, en het jaar daarna nog eens. Kwestie van hem niet te veel te bruuskeren.
Ik hoop ook dat de stekelnootjes teruggroeien: die waren op het einde van de winter bijna allemaal dood en komen nu voorzichtig terug, maar met de katten die veel onder de boom liggen, ben ik er wat bang van.
⁂
Als het goed is, mag het ook wel eens gezegd worden. Ik vind dit een fantastisch scherm:
Ik verwacht een pakje, ik zie wanneer het geleverd zal worden, ik weet dat er nog 31 pakjes vóór het mijne zullen geleverd worden, op het kaartje kan ik de postman volgen, en ik kan zelfs gemakkelijk zeggen wat er moet gebeuren als ik niet thuis ben:
Uitstekend werk. Zeer goed gedaan.
(Ik verwacht nieuwe planten voor den hof, trouwens.)
⁂
Ik kan blijven kijken naar CGMatter. De man doet dingen in Blender die er achteraf allemaal logisch uitzien, maar ik vind het magisch. De matter-of-factness van zijn video’s vind ik om de één of andere manier ook altijd bijzonder grappig.
⁂
Jawel: het is denk ik twintig jaar dat ik zeg dat we eigenlijk zo’n draad voor klimplanten zouden moeten hebben — of het nu voor rozen of sinds een paar jaar voor witteregen is.
Die witteregen heb ik heel klein gekocht. De eerste twee jaar was een bamboestok in de hoek van de muur en het achterhuis ruim voldoende. Dan het ik een paar jaar een gewone draad gespannen en dat ging ook. Maar dit jaar en eigenlijk ook al vorige jaar was het niet meer in orde. De plant ging alle richtingen uit en de draad is uiteindelijk doorgerot, en tegen de zomer lag de plant zowat op de vloer.
En dus heb ik zo’n kit gekocht met plugs en vijzen en bouten en draad en kijk nu:
OK, misschien niet zeer spectaculair of zelfs zichtbaar, maar kijk:
Dat rood is waar er een draad gespannen is! Op ettelijke centimeters van de muur, zodat de witteregen er steun aan heeft!
(Het was wel even op levensgevaar wegens gammele ladder gebalanceerd op twee planken en al, maar alla. Moeilijk gaat ook.)
⁂
De situatie: ik wou komisch snel het restaurant verlaten. Ik doe de deur open en zet met mijn rechterbeen een grote stap. De onderkant van de deur blijkt een centimeter of twintig boven de grond te zijn. Ik vlieg met een redelijke snelheid door de lucht en land op mijn knie, en dan op mijn elleboog, en dan (een beetje) op mijn hoofd.
Plat op mijn buik. Ik ben al kermend naar huis gefietst vóór ik mijn been niet meer kon plooien.
Er heeft heel de nacht een ijspak op mijn knie gelegen, maar het heeft niet echt veel geholpen: mijn knie is gelijk drie keer zo groot als mijn andere knie.
Ah well. Te hopen dat mijn knie morgen weer kan plooien dat ik op de velo kan zitten en naar mijn werk geraken.
⁂
Geen idee waar die dingen vandaan blijven komen, maar we krijg meer dan regelmatig mails met aanbiedingen om ergens exclusief of goedkoop of met speciale acties of wat dan ook te gaan eten.
Even geleden was er iets van een event op een geheime locatie en innovatief concept en menen leren kennen en allemaal verschillend eten van verschillende locaties in Indië:
Concept en locatie en vooral mensen leren kennen zijn dingen waar ze mij niet mee content kunnen maken, maar goed eten dan weer wel. En zo hebben we ons met twee ingeschreven, gezegd dat we geen probleem hadden met vlees, dat we twee mocktails en twee cocktails zouden pakken. Enige tijd later kregen we een mail dat we erbij waren, en een paar uur voor we er moesten zijn, kregen we een mail die zei waar het was — gelukkig niet te ver van huis.
Het was bijzonder goed eten. Ik was ook onmetelijk content dat we met twee aan het einde van de lange tafel zaten, en niet verspreid of ergens in het midden. Er lag een instructie op onze plaats, en het is gelukt, vrees ik, om die quasi 100% te negeren:
Ik heb tegen mijn gewoonte in op restaurant foto’s genomen. Ze worden per bestemming donkerder wegens geen licht. 🙂
Het begon met een limonade van rozen en cardamamon, en deze Idli Sundal uit Tamil Nadu. Gestoomde mini-idli’s en kikkererwten met kokostnoot en mosterdzaad. Uitstekend.
Uit Maharashtra, Pav Bhaji with Papdi Chaat. Ik denk dat dit mijn favoriete gerecht was: “a buttery mash of spiced vegetables with toasted buns and crunchy chaat”, zeiden ze. Het was gelijk overschot van stoofpot die gisteren al ongelooflijk goed was en nu nog beter, op boterige brioche. En dat in het midden was zo mogelijk nog lekkerder: een heerlijk chutney op een krokant ding:
Next up: Goa, en zeevoedsel. Fish curry, clams, dried prawns, rava-fried king mackerel, rice & pickle. Sandra zei dat haar makreel wat droger was dan ze wou, maar niets van dat bij mij. Bijzonder royale porties, zeer uitstekend, en de foto doet het absoluut geen recht. De schelpen specifiek waren overheerlijk. En er kwam een cocktail bij met rum, bier, limoen en kokosnootwater.
Daarna Panch Phoron Dahi Baingan uit Orissa: layered Bengal’s five-spiced eggplant in spiced yogurt. Met een fantastisch lekkere bhatura erbij om de yoghurt op te deppen:
Sandra was bang van de Naga Ghost Murgh Tikka uit Assam: charred chicken infused with Naga chilli. Het menu zei intense, fiery, unforgettable. Ik had mezelf in de voet geschoten door een groot stuk gedroogde ghost pepper op te vreten dat op de Coconut Cardamom Lassi lag, en zo ongeveer alles dat in de vijf minuten daarna kwam, was in vergelijking minder spicy. Maar uiteindelijk vond Sandra het ook niet echt belachelijk pikant, dus so there.
Het dessert kwam van West Bengal: Rasmalai — soft paneer dumplings soaked in saffron cardamom milk. Opnieuw uitstekend. En méér dan genoeg, alles samen. Wat niet gegarandeerd is in tijden van tasting menu en gedoe.
Euh ja: als er een volgende komt, gaan we er 100% zeker naartoe.
⁂
In de meeste dingen die ik tegenkom op het werk of erbuiten, ben ik géén stereotiepe domme gebruiker: ik heb de software ooit al eens gebruikt of toch iets dat erop trekt, ik weet waar het over gaat of ik kan daar wel achter komen, het lijkt op iets dat ik ken, of iets in die zin.
Ik ben op reis geweest voor het werk, en nu moet ik daar onkosten voor ingeven. Ik heb dat nog nooit gedaan. Het gaat denk ik over boekhoedingachtige toestanden, en daar ken ik niéts van. Het gebeurt in een tool met procedures waar ik niéts van afweet.
Spannend! Ik ga eens noteren wat ik tegenkom, uit nieuwsgierigheid en pro memori.
(En natuurlijk dat als er dingen zouden misgaan, het allemaal niemand specifiek zijn of haar schuld is — ik ben te oud geworden om niet te beseffen dat alles een web van mensen is die in de mate van het mogelijke hun uiterste best doen in omstandigheden die ook maar zijn wat ze zijn, in tools die ook maar zijn wat ze zijn en doen wat ze kunnen, etc. etc.)
⁂
Wat voorafging: de reis boeken na goedkeuring van de juiste mensen. In de mail die mij op weg zette voor die procedure, stond onderaan:
Gelieve mij na deze mobiliteit te vragen naar de budgetplaats waarop uw EOn in Concur mag ingediend worden.
Info staff mobility: [plaats op het intranet]
We zijn nu “na deze mobiliteit” en dus stuur ik een mail naar de persoon die de eerste mail stuurde, met onder meer dit:
Ik ben terug van Estland. Kun je me helpen met een budgetplaats voor hotel en per diem?
Enige tijd later:
Dag Michel,
Jouw staff mob training mag op wbs/project ERx.TRx.abcd.yyyz.yz geboekt worden.
(Niet het echte nummer, ik weet niet hoe gevoelig die gegevens allemaal zijn.)
OK. Ik weet dat ik naar Concur moet gaan. Ik weet waar Concur staat, da’s in het tabblad “Financiën” in onze SAP-overzichtpagina:
Klicketyklik:
Hm. Geen onkosten beschikbaar, geen nota’s, geen aanvragen. Ik zou dénken dat als het systeem wéét dat ik op een werkreis ga, dat er dan een onkost beschikbaar zou zijn, al was het een standaard per diem, of een hotelfactuur die ik moet indienen. Neen dus, maar niet getreurd, er staat een “+ Maken”-knop:
Kan ik een onkostennota indienen los van een aanvraag? Moet ik eerst een aanvraag hebben? Geen idee — ik probeer dan maar “Onkostennota beginnen”, ik zal het wel horen zeker?
Ik krijg een scherm met “Nieuwe nota maken”. Ik vermoed dat dat een onkostennota is, niet zomaar een algemene nota? I dunno:
Notanaam heeft een tooltip: “Opgelet Naamgeving! – Onkost MMJJJJ (b.v. Onkost 052022)”. Euh als dat de verplichte vorm is, dan kan dat toch automatisch ingevuld worden? Never mind, Onkost 052025 it is. (Al zou “Onkost 202505” of “202505 onkost” véél logischer en gemakkelijker te sorteren zijn, maar bon.)
De velden Begindatum nota, Einddatum nota, Notanummer en Budget holder staan op het formulier maar zijn niet invulbaar. Euh zet die dan niet op het formulier?
Notadatum staat op vandaag. Ik vermoed dat dat wel in orde zal zijn, maar misschien moet dat de datum van het te betalen ding zijn? Of de factuurdatum of zo?
Zakelijk doeleinde kan ik invullen.
Onkostennota compleet (met tooltip “Zijn alle kwitanties opgeladen voor deze nota?”) lijkt mij raar: ik krijg op dit scherm geen mogelijk om kwitanties op te laden (wat dat ook moge zijn), dus waarom staat die checkbox op dit scherm?
Dan moet ik een Kostenobjecttype kiezen:
In de mail stond “mag op wbs/project XYZ” — ik vermoed dus dat ik “Project WBS Element” moet kiezen. Dan plak ik de code in het Kostobject nummer-veld, en dat wordt aanvaard.
Geen idee wat ik onder Intern Order moet zetten. Ik laat het dan maar open, zeker?
En dan wat? Ik kan nog wat tekst in een Commentaar-veld zetten, maar ik zou niet weten wat er van mij verwacht wordt. Hm. Toch maar eens naar de handleiding kijken waar in de eerste mail sprake van was?
Onder “Administratieve verplichtingen” staat “NA mobiliteit”:
NA mobiliteit:
Het door de ontvangende instelling ondertekende Certificate of Attendance.
Onkosten (aanvraag UGent dagforfait, hotelkost e.d.) registreer je zelf met de nodige bewijzen in Concur (handleiding). Het kostenobjecttype en kostobject nummer kan je opvragen bij voornaam.naam@ugent.be.
Nadat de mobiliteit heeft plaatsgevonden moet je als personeelslid ook een online deelnemersrapport invullen (Staff Participant Report) via Mobility Tool (hiervoor krijg je een e-mail met instructies na de mobiliteit).
Helder! Ik ben op zoek naar de handleiding van niet noodzakelijk het hele platform Concur, maar wel van de procedure. Ik hoop dat die op die handleiding-link te vinden zal zijn.
Klik en hop:
Aha, twee interessante links in de kolom met interessante links: “Forfaitaire dagvergoeding buitenland & hotelmaxima (update cijfers 2023)” en “Terugbetaling (professionele) kosten”.
De eerste link is gewoon een Excelbestand met de maximale logementsvergoeding en de dagelijkse forfaitaire vergoeding. Ik zie dat ik met mijn hotelkosten zeker niet aan het maximum zal zitten. Which is nice.
“Terugbetaling (professionele) kosten” is precies wat ik nodig heb, denk ik, maar helaas:
Het intranet is al een hele tijd geleden wegverhuisd van www.ugent.be, dus hm. Beetje raar dat die link daar gewoon nog staat. Niet getreurd, ik weet hoe de migratie is gebeurd en dus vermoed ik dat er op het nieuwe intranet wel een pagina zal zijn met “Terugbetaling professionele kosten”? Ah, jammer maar helaas. Dit zijn letterlijk alle zoekresultaten die ik krijg:
De meest veelbelovende resultaten:
Ik heb de zeer on-domme-gebruiker-achtige reflex om te zoeken op “Concur”, de naam van de tool, en kijk nu:
Op die pagina staat onder meer dit:
“Gebruik op desktop app” lijkt een handleiding, ik ben niet op zoek naar reglementen, de twee lijsten had ik al gezien (in één excel), “Vragen” houd ik voor als ik het echt niet meer weet, dus wordt het “Documenten”:
Hrm. Dit lijkt gewoon een per abuis geïndexeerde persoonlijke folder.
Ah maar kijk, er staan ook links op de pagina naar filmpjes, met onder meer dit:
Dat gaat over onkostennota’s in de mobiele app, maar in het fimpje dient die mens de nota gewoon in zonder verder details in te vullen. Hoera! Ik weet dat ik nu (denk ik) gewoon het formulier mag versturen zonder meer.
Ding ding ding!
Ik kan een onkost toevoegen, en check it out: als ik een kwitantie upload, worden er met AI onkosten gegenereerd!
Ik weet niet juist wat een kwitantie is, ik upload dan maar mijn hotelfactuur en ik hoop dat daar dan automatisch hotelonkosten uit gehaald worden?
Heh. Close, but no cigar:
De betaling was niet contant, het was wél een hotel, maar het hotel was in Tartu, Estand en niet in Ternat, Vlaams Brabant. En ik krijg drie fouten:
En een waarschuwing:
Bon, laat ons er nog van uitgaan dat die waarschuwing is omdat hij denkt dat het in Ternat is en niet in Estland. Eens kijken wat ik kan aanpassen, de rest zien we dan later wel. Ik klik op Bewerken, ik verander het Datumbereik en de Plaats van aankoop:
Dan klik ik op “Onkostenitem opslaan” en ik krijg dit te zien:
Neen, beste toepassing, ik heb niet het veld “Uitchecken” gewijzigd. Ik heb geen flauw idee waar dat vandaan komt. Ik weet ook niet wat al dan niet bijwerken van effect zal hebben. Ik ga op Bijwerken klikken en we zien wel.
Resultaat: vier waarschuwing, zegt de toepassing. Waarvan drie fouten en één waarschuwing — voor een getraind oog duidelijk verkeerde vertalingen (4 alerts = 3 errors + 1 warning).
Ik klik at random op “Weergeven” bij “Dit gespecificeerde item heeft subitems met een of meer uitzonderingen”. Ik krijg weer het editeerformilier, maar nu op de “Specificaties”-tab, die ik niet eens had zien staan (ik ging ervan uit dat “Details” de details zouden zijn, niet “Specificaties”:
Ik kan een specificatie aanmaken, en waarom niet? En hey check it out, ik heb meteen ook gevonden waar ik een forfaitaire dagvergoeding kan claimen:
…maar laat ons eerst eens die hotelkosten in orde krijgen. Ik kies “Hotel”, en kan nu dagbedragen invullen:
Dat lijkt mij niet de bedoeling, dus ik kies dan maar de optie “Komt maar één keer voor” onder Aantal. Maar aargh, als ik daar 540 ingeef voor het totaal dat ik betaald heb, krijg ik dit:
I dunno. Ik zit vast. Ik krijg die fout van “Dit gespecificeerde item heeft subitems met een of meer uitzonderingen” niet weg. In het submenu heb ik al “Bewerken” gedaan, “Verwijderen” en “Kopiëren” wil ik niet — misschien is “Toewijzen” wel iets?
Geen flauw idee wat dit allemaal precies betekent, maar ik ga ervan uit dat dit is om een onkost aan meer dan één ding toe te wijzen, en da’s ook niet wat ik wil doen:
OK dan. Tweede foutboodschap: “Deze nota heeft geen link naar een reisaanvraag. Een reis aanvraag is nodig voor alle reizen, gelieve dit eens te controleren.”
“Gelieve dit eens te controleren” is gelijk wel niet zeer dwingende taal — “als het keer past, kijkt dan keer na” of zo? Maar goed, hoe voeg ik een link toe naar een reisaanvraag? Daar is nergens een veld voor, of het zou moeten zijn dat ik er enorm zwaar over lees:
Is het misschien Switch I/u soort? Of Intern order? Geen flauw idee. Ik ga dan maar “Opslaan en nog een toevoegen” klikken en mijn per diem aanvragen, en dan op de onvermijdelijk boodschap van iemand in de administratie wachten, zeker?
Er is een forfaitaire dagvergoeding, ik ben 10 dagen weggeweest, ik vul dus 10 x dagvergoeding in, en ik krijg een extra waarschuwing:
I dunno gasten. Ik geef het op. Ik weet niet hoe ik een link moet leggen naar een reisaanvraag, ik geef kosten in die onder het maximum liggen maar ze zeggen dat het bedrag te hoog is — fuck it. Nota indienen, en ik hoor het wel.
Wat een miserie. Ik ga andere mensen extra werk geven, en dat had 100% kunnen vermeden worden met een degelijke uitleg.
⁂
FUCK. Natuurlijk dat het niet lukt:
Ik word hier eigenlijk wel kwaad van, ja. Hoe ingewikkeld kan het zijn? Men weet dat ik op reis ga voor het werk, waar naartoe, en voor hoe lang. Ik moet geld van mijn hotel terugkrijgen, en ik krijg een dagvergoeding.
Bah.
Update: de fantastische collega waar ik een mail naar stuurde met verontschuldigingen dat het niet gelukt was, antwoordde dat hij het wel voor mij zou doen. Op een zaterdagmiddag. Zot.
⁂
Het was een dag vol meetings, ik moest ook naar het hospitaal voor Een Kleine Heelkundige Ingreep, en ik was het allemaal nogal last minute aan het doen: de afspraak was om 20 na, en ik zet om 10 na aan richting voordeur.
Alwaar ik de velo op straat zet, de deur op slot doe, en:
Oh noes!!
Met de meeting op de achtergrond in mijn blauwtand-oren, rap velo weer binnengezet, naar het achterhuis gelopen om een tang te zoeken, er geen vinden, prutsen met een tournavis, er niet in slagen het stuk sleutel eruit te krijgen, en dan maar zo naar het hospitaal getrokken. Met een niet-op-slotte deur. Want het hospitaal is niet ver weg, maar het was ondertussen al 15 na, en ik moest op tijd zijn.
In de terugkomst ben ik een tang gaan kopen in de fantastische winkel waar ik om de paar jaar eens binnenstap:
…en met een beetje wrikken is het alsnog gelukt om de sleutel eruit te krijgen:
Gelukkig hebben we nog wel wat sleuters op overschot. En gelukkig is het gebeurd als ik naar buiten ging, en niet als ik naar binnen probeerde te geraken.
⁂
De server onder deze pagina’s heeft een upgrade gekregen, en ik heb prijs: ze zijn ervan uitgegaan dat ik gelijk een normale mens alles met utf8 en alles doe, maar mijn database dateert van gelijk twintig jaar geleden en stond nog in latin1.
Dat wil dus zeggen dat er vanalles verkeerd is van zodra er niet-standaard-ascii-dingen zijn op heel de site.
Zucht.
Ik weet natuurlijk ook al jaren dat ik dat eigenlijk zou moeten in orde gebracht hebben, maar omdat dat hoegenaamd geen triviale operatie is, had ik het al evenveel jaren gewoon verdrongen. Tot ik nu ineens voor het blok gezet word.
Een combinatie van search & replace en eindelijk de collatie in bepaalde tabellen in mijn database veranderen later, en het werkt min of meer weer zoals het min of meer zou moeten.
Ik zal dan eens een script schrijven om te zoeken in welke duizenden en duizenden posts ik nog zal moeten ingrijpen. Dan eens. Dan.
⁂
Nieuwe Captain Disillusion!
Nieuws van Dianna!
⁂