‘t Was gelukkig maar acht

‘t Was gelukkig maar acht uur vanmorgen.

Louis aangekleed en tegen dan was Zelie wakker. Zelie wou absoluut zelf haar kleren kiezen: een 3/4-jeasnbroek en een zwarte pull met lange mouwen. Én ze wou alles absoluut zelf aandoen. Ze had zo’n onderlijfje met dunne bandjes, en dat zat helemaal in elkaar gedraaid. Ik mocht er met geen halve vinger aan komen.