Tum dee dum. In afwachting van de nieuwe computer, en omdat het al een eeuwigheid is dat ik dit zou moeten gedaan hebben: één van de decentrale backups van mijn fotoselectie 1999–2005 importeren in Lightroom.
En met “importeren” bedoel ik: alles copiëren, alle raw files naar DNG overzetten (die rode pil is ingeslikt, jawel), metadata overlopen, en er eens helemaal door gaan.
Slik.
En dan spreken we alleen nog maar over de foto’s tot juni 2005.
‘t Is hier sinds een paar maand ook DNG in Lightroom geworden. ‘k heb er nog geen spijt van eigenlijk.
Waarom 1 enkele library in Lightroom voor al die foto’s?
Kan je mij uitleggen waarom je uiteindelijk voor DNG hebt gekozen? Het vergt een extra actie en maakt je bestanden groter. Welke zijn de redenen die je overtuigd hebben?
Hoe groot is je lightroom library geworden? Staat dat allemaal op je machine of schrijf je dat extern weg?