Toen ik schreef dat ik bijna klaar was met Alias seizoen 5, was ik eigenlijk de allerlaatste aflevering aan het bekijken. Het laatste seizoen was er teveel aan. Niet goed. Overhaast. Ze hadden er, met een beetje oppassen, alsnog een aantal seizoenen uit kunnen puren, maar zoals het nu ging, was het echt wel teveel van het goeie.
Plot twist, plot twist, onwaarschijnlijke dood, onwaarschijnlijk nog leven, onwaarschijnlijke dood, nog onwaarschijnlijker weer levend worden, ingetelefoneerd script, slechte regie, negatieve poging tot acteren, plot twist, plot twist.
Een beetje zoals X-Files toen ze Mulder en Scully nogal onhandig aan het uitfaseren waren, maar dan toch niet.
Nee, niet de moeite waard. Ik zou kunnen spreken van anticlimax, maar dan zou dat moeten zeggen dat er naar een climax gebouwd werd tijdens het seizoen, en zelfs dat was niet waar. Zucht.
Aan de andere kant: net begonnen met Life On Mars.
Een politieagent heeft een auto-ongeluk, en bevindt zich plots in 1973. Is hij zot? Ligt hij in een coma? Is hj teruggegaan in de tijd? Whee!
Zó machtig goed! Nog niet eens aan het einde van de eerste aflevering, en ik ben al helemaal hooked. En, uiteindelijk: zeer blij dat ik niet op televisie gekeken heb, en dat ik de DVD’s gekocht heb.
ik ben voorlopig (zit aan aflevering 4) nog niet hooked. Ik vind de verhaalopbouw te traag en te obvious en ik zie na 3 afleveringen ook nog altijd geen opbouw naar een grote algemene verhaallijn toe. Ik heb nu drie keer een aflevering afgewerkt, maar heb nooit de zin om meteen een tweede te zien.
Anders ook zeer aan te raden, doch van een heel andere orde: het ziekenhuisdrama House M.D. met de magistrale Hugh Laurie als onuitstaanbare, briljante arts.
@ gerrit:
michel heeft mij persoonlijk hooked gekregen aan House door er af en toe eens referentie naar te maken in zijn artikelkes
Gisterenavond aflevering 1 van LOM bekeken, (www.joox.net) en beetje veel onder de indruk. Tijd/ruimteverschuivingen – in Lost en Heroes bijvoorbeeld – lijken vaak hocuspocus, maar de scenaristen van LOM weten het realistisch te houden. Hoed. En bedankt voor de tip.
Ik zit ondertussen halverwegen het tweede seizoen. Als ik de DVD’s eens moet meegeven (euh, met college Peter D. bijvoorbeeld: moet maar zeggen hé).
‘t Is dat ik thuis ben, vakantie. Maar wel vriendelijk van u.