Gisteren: katastrofe! Paniek! Nog tien minuten ik moet vertrekken! En ik ben mijn computer kwijt! Nog acht minuten! Ligt hij boven? Nee! Ligt hij beneden? Ik vind hem niet! Niets aan te doen! Nog zes minuten! Ik geef het op!
Waar is mijn portefeuille?! Nog vijf minuten! Portefeuille niet in vestzak! Néééé! Nog drie minuten! Ligt hij aan de computer? Nee!! Portefeuille kwijt! Nog twee minten! Nu moet ik echt weg! Nog één minuut! Damned! De fiets op, snel!
Aan het einde van de straat: kak! Die portefeuille zal gewoon in de auto liggen! Kan ik er nog naartoe gaan? Nee! Aaargh!! Treinmiserie in het vooruitschiet! Metromiserie! Badge-miserie om binnen te geraken op De Post! Geen geld = geen cola! Nééé!!
Vandaag: computer terecht (maar ik heb hem niet nodig), portefeuille inderdaad in de auto en ondertussen al geretrieved, en ik heb nog een kwartier om op het station te zijn.
Luxus, dames en heren, luxus.
amai ik krijg al stress van dat te lezen 🙂