…voor den tijd dat het zal duren, natuurlijk.
Ik ben er vandaag er zonder enige overdrijving zeker drie uur mee bezig geweest. Mijn humeur is, het hoeft geen betoog, beneden het vriespunt.
Komt daar nog eens bij dat ik gisteren vergeten ben om naar de quiz te gaan — gewoon vergeten, helemaal vergeten, geen enkel excuus — en ik heb zin om gewoon zó in bed te kruipen.
Eén ding goed: Anna kijkt er erg naar uit om morgen weer naar school te gaan. Maar geen idee wat het morgen gaat geven met Zelie (geen goed nieuws van dat front, namelijk).
En er zijn allemaal dingen te doen die maar niet gedaan raken, en er is vanalles en allerlei.
Meh.
Nee, niet goed bezig. Niet goed bezig du tout.
De Oh John Ringo No boeken staan gratis online bij de uitgever als je een opkikker nodig hebt.
Bij het prutsen met grub had ik mijn boot sector overschreven en vond die mijn windows niet meer terug. Toen hij die wel terugvond kwam hij klagen dat hij ntldr en boot.ini-toestanden niet vond. Het is nu weer in orde, maar ik zal er ook 3 uur mee bezig zijn geweest ofzo. Weeral dual-boot Ubuntu-XP, hoera!
Dat zal wel weer keren. Het komt vast door de volle maan, maak ik mezelf wijs – hier is er namelijk ook vanalles ‘meh’.