Niét “even dimmen”

Bart Eeckhout pleegde een stukje over de mislukte aanslag in Brussel.

Even dimmen. Kan het?“, met als centrale boodschap:

Alsjeblieft, even dimmen. Nu en enkel hierover, kan het? […] Zo moeilijk kan het toch niet te zijn? Kan ‘links’ even toegeven dat de militairen rond de stations in dit geval hun mogelijk levensreddende nut bewezen hebben? Kan ‘rechts’ even wachten vooraleer het zijn veiligheidsagenda probeert te koppelen aan een incident waarvan de contouren nog onbekend zijn?

Wel: neen.

Het stukje gaat er (eens te meer) (ten onrechte) van uit dat er aan elk verhaal een enerzijds-anderzijds is, en dat die allebei evenwaardig zijn.

Enerzijds zaagt links dat militairen geen aanslag verijdeld hebben, anderzijds kraait rechts dat militairen die er ondanks links gekomen zijn, mensenlevens gered hebben.

En als de twee kanten (er zijn trouwens blijkbaar maar twee kanten mogelijk, ook dat is raar) gewoon even niets zeggen, dan zou het beter zijn voor iedereen.

Wel, opnieuw: neen.

Die militairen hebben inderdaad geen aanslag verijdeld: ze hebben na afloop van een mislukte aanslag de dader doodgeschoten. En die militairen hebben geen mensenlevens gered: ze hebben er zeker één gekost.

Als A liegt en B niet, en het verhaal van A is wat nu al overal rondgebazuind wordt, dan is de oplossing niet dat B maar moet zwijgen om de lieve vrede te bewaren.

Één reactie op “Niét “even dimmen””

Reacties zijn gesloten.