Juist een stuk Dune bekeken. Niet de David Lynch-versie, wel de TV-serie.

Something else entirely. Ik heb het even uitgezet omdat ik er aan gewoon moet worden. De Fremen-ogen (“the blue-in-blue of the deep-desert Fremen”) zijn gedaan met dezelfde effecten als de ogen van Anne Parillaud in Innocent Blood, een beetje te spooky naar mijn goesting

On a related note: die scène met de handboeien… down boy! down!
Mmmm Anne Parillaud… Ahem.

Soooooo… Dune. Lynch zijn Dune is een van de eerste “echte” films die ik ooit gezien heb, op de eerste open schooldag van Sint-Barbara. In de videoklas. Afgrijselijk slechte beeldkwaliteit, vreselijk geluid. Ik begreep er de helft niet van, maar ik was er compleet ondersteboven van.

Ik kan me geen andere Paul Atreides meer voorstellen, of Jessica, of Feyd, of Rabban, of Shadout Mapes, Liet Kynes, Stilgar, Chani, Thufir Hawat, RM Gaius Helen Mohiam, Piter De Vries, Shaddam IV, Duncan Idaho, Vladimir Harkonnen, …

Zelfs al zie ik Sting ergens anders, hij blijft Paul Muad’Dib. Idemditto Jürgen Prochnow / Leto Atreides, en zelfs Patrick Stewart / Gurney Halleck (al blijft Patrick Stewart voor mij ook altijd een beetje Claudius van Hamlet, ook een erfenis van op school (met Derek Jacobi als Hamlet, al blijft hij natuurlijk altijd een beetje Claudius uit I Claudius (waar Patrick Stewart dan weer Sejanus was… aaargh))).

Drie haakjes te sluiten, dat zal wel aan het uur liggen.

In geval dat het nog niet duidelijk was: jazeker, ik heb mij niet kunnen inhouden en ik heb Gekocht In De Fnac. En wel: Vinland the Dream and Other Stories, een collectie alternate history van Kim Stanley Robinson, Frank Herbert’s Dune op DVD, en (en!) Lord of The Rings.

Grrrrr!!!!!! Nu zie ik dat ze verdorie binnen een paar maand een VIER disc-versie hebben! Smeerlappen. Nu zal ik in november nog eens ? 40 moeten uitgeven, dedju.

En op die noot: nog wat Knowing Me Knowing You (with Alain Partridge) en dan naar bed. En nog één verhaaltje en dan ga ik slapen.