De hel

Als ze mij ooit vragen wat de hel is: de afgelopen twee dagen.

Onder narcose donderdag 14u, geen probleem, weg gelijk een lierken. Wakker in ademsnood en brakend om 19u45, en dan liggen naar adem snakken en moeten overgeven tot 28 uur later, klaar wakker.

Eerst in intensieve, waar ik tussen twee stervende mensen lag, en dan op mijn eigen kamer.

Ik ben bàng geweest. Heel erg bang. Ik kon niet ademen, niet slikken, niet spreken, niet bewegen, ik had enorm pijn, er was niets dat ik kon doen–de hel.

8 reacties op “De hel”

  1. De angst is denk ik het ergste, sterk verwant met de machteloosheid. Maar als uw dierbaren er zijn om u te steunen, zal dat het leed al wat verzachten. Nog veel sterkte, en blij dat ge nog iets laat horen in deze moeilijke tijden. Talk about die hard blogging!!

  2. Hallo,

    Meestal ‘lurk’ ik alleen maar. Maar nu…

    Veel geluk toegewenst. Ik heb in de laatste week echt aan je gedacht, wat wel een beetje vreemd is voor iemand die ik nog nooit ontmoet heb.

    Anyway, enough of the stalking. Succes met de lange, pijnlijke weg naar herstel. Maar het is beter dan wachten, wachten and wachten.

    Peter

  3. Vergeten die pijn , die momenten laat verstaren , in de domheid van ons wezen , groet je enkel diegene die je dierbaar zijn !!!
    Gegroet vrienden mijner haat , gij die zich immens inschat en narcictis je eigen verblijt.
    Dank aan het opperwezen , vernoegzaam laten mij die woorden koud . Zelfgemaakte erwtensoep van -ONS MOEDER- het kan wonderen doen .
    Ralfie

  4. Dag Michel en Sandra
    Goed te horen van tante Mia dat operatie goed verlopen is. — Contacteer ons gerust als we iets voor jullie kunnen doen of ergens mee helpen. Veel sterkte.
    Alec – An

Reacties zijn gesloten.