De CT wordt blijkbaar in de loop van de dag nog geanaliseerd en ze gaan pas morgen iets ondernemen; ondertussen heb ik al twee neurochirurgen gezien trouwens.

Enfin, daarjuist een stapel telefoons verricht:

• Sandra het laatste (weinige) nieuws laten weten–de sloor kreeg er haar klop van, dat ik in ’t hospitaal lig, ze zit er gelijk meer mee in dan ik
• mijn ouders ook op de hoogte gebracht. Papa zou straks blijkbaar langskomen, hem gevraagd om een dvd en de oplader van het fototoestel en de usb-kabel ervan mee te nemen.
• de aannemer: Patrick en zijn madam zitten in Spanje tot woensdag, maar ik heb de mens die de permanentie deed laten weten dat hij zich mag verwachten aan een telefoon/brief van onze verzekering. Dat ze niet uit de lucht vallen.
• het werk
  • Katrien gezegd dat ik vandaag niet kwam werken (“een vakantiedag?” “nee, ik breng wel een doktersbriefje in”)
  • Lieve de hele situatie uitgelegd (en Peter laten weten dat hij een voeding zal moeten delen met Alain, wat hem blijkbaar niet zinde 🙂
  • Iwein iets gezegd van deletes bij een klant (case in index.cfm aanmaken, component in methods.cfc, een <deletes>-sectie bijmaken in de relevante form-XMLs en dan het component de XML laten parsen zodat de nodige (eventueel cascaded) deletes worden uitgevoerd)
  • Lieve teruggebeld om een afspraak met Toerisme Vlaanderen over hun XML af te zeggen

…waarmee mijn plicht, telefoonsgewijs, er op zit.

En! Ik ben gewassen. Mensen die mij kennen, kunnen zich inbeelden wat het voor mijn betekent om door twee vrouwen bij klaarlichte dag, met het venster open dan nog wel, heeltegans gewassen te worden.

Juist.