Morgen is het weer school! Reacties van Louis:
- Jaaa!! Glijden op de glijbaan!
- Jaaaaa!! Bob De Bouwerkoekjes eten!!
Zelie weet het nog niet, behalve dat ze met de fiets gaat rijden, want “ze weet toch nog niet wat ze gaat vertellen morgen?!” Maar ze kijken er wel allebei naar uit, wat ik al een ongelooflijk succes vind.
Ik heb nooit in mijn leven ook maar één dag uitgekeken naar school. Eén van mijn eerste herinneringen is dat mijn moeder me probeerde af te zetten in de peutertuin. Dat ik daar de halve wijk bij elkaar moet geschreeuwd hebben, en dat ze me dan uiteindelijk maar terug meegenomen heeft.
Van in de kleutertuin en de lagere school herinner ik me scènes dat ik bleirend aan de voet van de trap stond en met geen stokken naar school te krijgen was. En in de humaniora kan ik de dagen niet tellen dat ik “hoofdpijn en buikpijn” had.
Wat het allemaal zo ongelooflijk fijn maakt dat Zelie en Louis graag naar school gaan. Het leven is zo al lastig genoeg.