Wat dat portretrecht betreft: qua situatie op het veld is er altijd de wet, de rechtspraak en de rechtsleer.

Wet. Artikel 10 van de Auteursrechtenwet zegt:

De auteur of de eigenaar van een portret dan wel enige andere persoon die een portret bezit of voorhanden heeft, heeft niet het recht het te reproduceren of aan het publiek mede te delen zonder toestemming van de geportretteerde of, gedurende twintig jaar na diens overlijden, zonder toestemming van zijn rechtverkrijgenden.

Rechtspraak. Nuanceert, beperkt tot “expliciet het onderwerp uitmaken”:

Als de gefotografeerden van een op een openbare plaats genomen foto expliciet het onderwerp uitmaken van de foto, mag deze niet zonder hun uitdrukkelijke toestemming worden gepubliceerd.Voor een vordering die gebaseerd is op het recht op afbeelding, is het bewijs van een fout niet
vereist, maar de vordering kan worden gecumuleerd met een vordering op grond van art. 1382 B.W. De ongewilde associatie van de gefotografeerden met maatschappelijk geëngageerde verenigingen en doelgroepen met een andere filosofische overtuiging dan de hunne, verantwoordt te dezen een morele
schadevergoeding van 100.000 fr. voor elke eiser. Het feit dat, niettegenstaande protest van de eisers, de foto andermaal gepubliceerd werd, wettigt de toekenning van een dwangsom, Rb. Antwerpen 12 mei 1989, R.W. 1989-90,654

Rechtsleer: ik lees alhier

Openbaarmaking [van een afbeelding van iemand zonder opdracht gemaakt van die persoon zelf, is] niet geoorloofd, als een redelijk belang van de geportretteerde of na zijn overlijden zijn erven, zich daartegen verzet.

Dus het kan volgens die mens in principe wel, tenzij de persoon er zich tegen verzet, en dan nog, als die een redelijk belang heeft.

Samenvatting: zoals meestal in dergelijke zaken: gezond verstand laten spelen. Als je aanvoelt dat het een probleme zou kunnen zijn: best niet doen. Als de foto in kwestie expliciet een portret is, met de bedoeling om die persoon te tonen, en die persoon is verder een onbekende waarvan je zou kunnen vermoeden dat die er een bezwaar tegen zal hebben, zou je in principe best niet publiceren tenzij je expliciet gevraagd hebt of het mag. Maar als je redelijkerwijs denkt dat de persoon er geen bezwaar tegen zal hebben, als de foto niet kwetsend of op andere wijze slecht bedoeld is, zal een rechtbank je wellicht niet veroordelen. In het allerslechtste geval zal de betrokken persoon vragen om de foto te verwijderen.

Kijk, en om te bewijzen dat ik niet bang ben: de daad bij het woord 🙂

bain de soleil


Reacties

Eén reactie op “Geen mensen”

  1. Een collega heeft een foto van mij gemaakt omdat ik lag te slapen in de auto van mijn werk.
    Dit is in mijn geval wel veroorloofd, de baas weet ervan. Mag die collega zomaar foto’s van mij nemen terwijl ik lig te slapen??