Nu ik mijn muziek op het netwerk aan het zetten ben, is het absoluut niet moelijk meer om van overal in het huis mijn buren op het plafond te krijgen: gewoon alles in de playlist steken en redelijk luid op shuffle laten afspelen.

Ik had daarnet het achterhuis verlaten met Desperado, in een versie van Johnny Cash. Country. Schoon. Rustig. I had to see a man about a dog, dus even weg, maar de muziek bleef wel aan staan. Toen ik de koer op stapte, versprong de computer net op Sinds 1 dag of 2 van Doe Maar, dus alles nog in orde. Redelijk luid, maar niemand die kan klagen, toch?

Ahem.

De koer over, keuken door, trap op, mail nagekeken op de computer boven, in de badkamer geraakt: BOENKE BOENKE BOENKE! Damned! De computer was op Front 242’s Headhunter 2000 terechtgekomen. Meer specifiek, op de remix van Headhunter door Suspicious. En hij was blijkbaar al een tijdje bezig, want de intro was al voorbij, en de bassen waren voelbaar tot in de badkamer.

Tegen dat ik terug beneden was, zong Charles Aznavour al Désormais. En kunnen alleen nog de flaminganten relameren, ha.