Bruno zegt daar iets, van eclectische smaak. Bij deze mijn playlist van vanavond:
- The Bee Gees, New York Mining Disaster 1941 en How Deep is Your Love en Tragedy. The Bee Gees heersen, New York Mining Disaster 1941 leg ik elke maand minstens een keer op. En Tragedy kan qua machtige samplebaarheid gerust de vergelijking met de zwaarste James Brown en Jackson Five doorstaan.
- Army of Lovers: Crucified. Niets menselijks is mij vreemd 🙂
- Apollo 440: Don’t Fear the Reaper. Het mag genoegzaam bekend zijn: als mijn kist in de aarde neergelaten wordt, wil ik dat het origneel hiervan, door Blue Öyster Cult, gespeeld wordt. Maar Apollo 440’s djoem-djoem-versie past wat beter bij mijn mood vanavond.
- AC/DC: Hell’s Bells en Back in Black. Zuiver jeugdsentiment.
- ZZ Top: Viva Las Vegas (ik denk niet dat het fouter kan dan dit 🙂 en Velcro Fly (Stephen King, iemand?)
- Zapp and Rober: More Bounce to the Ounce
- Thomas Dolby: Hyperactive, She Blinded me with Science, I Scare Myself. Leve de jaren 80.
- Christopher Cross Arthur’s Theme (Best that you can do). Prachtige theme tune van een eigenlijk prachtige film. En Burt Bacharach is altijd fantastisch natuulijk.
- Dusty Springfield: The Windmills of Your Mind. Altijd hetzelfde, ik begin met upbeat dingen, en dan kom ik altijd bij dit soort muziek uit 🙂
- Donald Fagen: Trans-Island Skyway.
- Emmylou Harris: Hobo’s Lullaby
- Eminem: When the Music Stops (fijn harpsichordachtig loopje 🙂 en Without Me (dirty version!)
- Duane Eddy: Rebel Rouser. ‘t Moet niet altijd het muziekje van De Pré Historie zijn.
- George Clinton: Paint the White House Black
Ik vraag mij soms af wat voor profiel ik aan het opbouwen ben bij Audioscrobbler.