Van Nu en Morgen

Zegt Karl in een commentaar op mijn gepikeerde entry over zijn artikel in De Morgen:

ik heb samen met Astrid Wittebolle het e-interview met Dominiek gemaakt. Of zijn antwoorden correct werden weergegeven kan je nagaan op struikgewas.be. Wanneer jij , XL en Dominiek vernoemd worden als initiatiefnemers dan komt dat omdat de initiële discussie over de wenselijkheid van een megablog door jullie werd opgestart. Jij schreef daar toen een heel boeiende analyse over trouwens. In het interview staat ook dat na het bericht in De Morgen over de megablog-plannen plannen enkel Dominiek overbleef om de blog echt op te starten. Als je dat ‘dichterlijke vrijheid’ noemt,dan mag dat. Het is wel de waarheid. Daarom is hij de voorman van de Vlaamse bloggers, of jullie dat nu allemaal leuk vinden of niet.
Mag ik je bovendien ‘on the record’ melden dat ik jouw blog de beste vind die in de Vlaamse ‘blogosfeer’ te lezen is.
Wedden dat Struikgewas die positie snel zal komen bedreigen…

Succes en iets kortere tenen toegewenst

Met alle respect, maar in mijn persoonlijke opinie ligt dit commentaar geheel in het verlengde van het artikel in kwestie.

Voor de correctheid van de weergave van Dominiek’s woorden: dat kan iedereen inderdaad nakijken.

Ik kan alleen maar voor mezelf spreken, maar ik heb nooit de indruk gehad dat er sprake was van “wenselijkheid” van zo’n groepsweblog. Dat doet het klinken, net zoals het artikel trouwens, alsof er een hele beweging van Vlaamse bloggers was die vanuit een diepe zielenood dringend een Vlaamse tegenhanger van de Nederlandse shocklogs wou maken.

Ik had een postje geschreven met de loop van zo’n stokje door de Vlaamse blogosfeer, Tim heeft daarop gereageerd. Hij stelde zich naar aanleiding van mijn PDF de vraag of het zou mogelijk zijn, zo’n groepsweblog in Vlaanderen. Dominiek reageerde dààrop, hij stelde bewust overtrokken en provocerend

De Vlaamse webloggers zijn namelijk vaak nogal kneuterig, bescheiden, weinig ambitieus en ze bloggen er op los “gewoon, omdat het plezant is, zonder meer”. Daarbij worden vaak uitgesproken meningen vermeden (zeker als die niet conform het bestaande waardenpatroon zouden zijn) en vertellen ze vaak gewoon hun eigen verhaaltjes.

en verbond er meteen de vraag aan

Zou er in het Vlaamse internetlandschap plaats zijn voor een grote blog met meerdere redacteurs ?

Het is redelijk duidelijk dat Dominiek de man is met de visie en de initiatiefnemer. En zijn visie is heel erg duidelijk niét een groepsweblog zoals bijvoorbeeld gent.blogt er één is of BoingBoing, waar elke auteur zomaar op kan schrijven, maar wel zoals hij het zelf verwoordt

een soort van on-line-versie van een weekendkrant

met een eindredacteur die coördineert, die de entries nakijkt op factuele en taalcorrectheid en die beslist over opportuniteit en timing van de entries.

Ik zag het wel zitten om op iets dergelijks te schrijven:

Het lijkt me vooral interessant om mezelf een discipline op te leggen, waarbij ik niet (zoals ik nu doe) zomaar om het even wat in mij opkomt neerschrijf tot ik even niet meer weet wat gezegd en er dan mee ophoud en zonder nalezen op “save” duw, maar integendeel een plan maak voor een relevant artikel, daar over nadenk, een structuur op poten zet en invul, schrijf, op mijn taal let, schaaf, nalees, en dàn pas publiceer.

En dàt was mijn kandidatuur voor het ding. Dominiek antwoordde daarop in commentaar

Verwacht deze week maar een mailtje met wat meer info en vragen van mijnentwege…

Wat hij ook deed:

Zin om mee te discussiëren of suggereren m.b.t. de vorm en inhoud van die opkomende blog (of gewoon om “de laatste wendingen” op te volgen) ? Dan heet ik jullie van harte welkom op http://dominiek.be/redactieruimte/

Dat was op 27 januari, een paar dagen nadat ik officieel was begonnen op een nieuw werk, en ik moet tegeven dat ik mischien één keer naar die site geweest ben en er daarna eigenlijk niet meer over nagedacht heb. Zelfs in zoverre dat ik het me nu pas herinner dat er ergens een on-line discussie was, en zeggen dat het me een aantal vragen uitgespaard zou hebben—ik heb de layoutperikelen bijvoorbeeld helemaal gemist: wat mij betreft was het eerste dat ik opnieuw van het groepslog hoorde een mailtje van Dominiek op 22 maart waarin hij me de praktische modaliteiten om te posten doorgaf.

…maar bon, dit alles om samen te vatten: by no stretch of the imagination kun je uit een dergelijke, voor het overgrootste deel publieke, historie een statement brouwen dat ik een initiatiefnemer zou zijn. Dichterlijke vrijheid? Nee, gewoonweg, stomweg, onwaar. Tenzij we het woord herdefiniëren als “de aanleiding geweest zijn van de aanleiding van een idee waar men achteraf ook in een zeer ondergeschikte rol aan meedoet”.

…maar goed, dat zijn maar factuele fouten, die even snel gemaakt als verbeterd zijn. De allergrootste fout in zowel het artikel als deze reactie is een conceptuele: de gedachte dat er zoiets bestaat als “de” Vlaamse blogosfeer.

Ik meende het serieus toen ik zei dat de Vlaamse blogosfeer iets is als een kudde katten: hij bestaat gewoon niet, en kan dus al helemaal niet een voorman hebben. Toen ik mijn pdf-je maakte dat arguably de aanleiding was die de bal aan het rollen zette, was dàt wat me het meeste opviel: er zijn een heel aantal verschillende netwerken van mensen die elkaar kennen, en die via een relatief klein aantal “connectoren” met elkaar verbonden zijn.

Ik had vóór dat stokje en die PDF denk ik nog nooit Dominiek’s weblog gelezen, en al zeker niet dat van i., of dat van Lilith, of dat van Lena. Allemaal mensen waar ik ondanks jàren in weblogland in Vlaanderen nog nooit van gehoord had.

En dan heb ik het nog niet eens over de vele duizenden Vlaamse LiveJournalers, of MSN Spaces-mensen, of de soms heel erg nauw met elkaar maar met niemand anders verbonden Skynetbloggers, of communities als Photoblog of Flickr of de  mensen op diverse forums als pakweg Belgiumdigital…

Er is een hele verscheidenheid aan –osferen, die samen kunnen hangen om verschillende redenen—regio, taal, interesses, leeftijd, gelijkaardig technologie, …—zodat iemand als Steven eigenlijk minstens evenveel en wellicht méér verbonden is met pakweg Ted en Julie als met pakweg ondergetekende.

En dan hoop ik dat je begrijpt hoe, met permissie, ronduit belachelijk een zinnetje als dit klinkt:

Daarom is hij de voorman van de Vlaamse bloggers, of jullie dat nu allemaal leuk vinden of niet.

En o ja, dat van die “Wedden dat Struikgewas die positie snel zal komen bedreigen”: ik lig er echt niet van wakker dat Struikgewas of wat dan ook “beter” zou zijn dan mijn weblog, ik kan zelf zó een riem Vlaamse weblogs geven die ik beter vind dan de mijne.

Maar zelfs hier steekt het fundamentele probleem weer de kop op: véél te verregaande over-versimpeling van de dingen, net iets dat ik van de geschreven pers niet zou verwachten. Hoe kun je nu zeggen of Herman’s wereldkeuken “beter” is of niet dan Luc Van Braekel’s site?

Ik wéét dat je in een krant niet de plaats en de tijd hebt om alles even genuanceerd te behandelen, maar over het internet in het algemeen en weblogs in het specifiek loopt het soms echt wel de spuigaten uit.

update: omdat juist juist is—’t is waar dat er uiteraard per definitie een vlaamse blogosfeer is, maar ik had de indruk dat de term gebruikt werd als een min of meer samenhangend geheel, zoiets waarvan er een voorman kan zijn. En dat vind ik verkeerd. Net zoals “vlaamse muzikanten” uiteraard ook bestaan, maar dat je net zo weinig van een samenhangend geheel kunt spreken omdat dat van Raymond van het Groenewoud over Sigiswald Kuijken tot Lords of Acid gaat.