Het moet mij maar overkomen, natuurlijk.

Maanden aan een stuk reis ik elke dag op en neer naar Brugge met de trein, met een abonnement dat ik elke zoveel maand voor een paar maand vernieuw, en waarvan ik de strookjes achter elkaar steek. Resultaat is dat het strookje van januari heel de tijd vooraan zit, met daarachter een dikker wordend pakje maandstrookjes.

Op vijf maand tijd heb ik er welgeteld één keer een opmerking over gekregen, alle andere keren dat ik gecontroleerd werd, keek de controleur niet naar de datum. Maar goed, een week of twee geleden steek ik het meest recente kaarte vooraan, al was het maar om me eraan te herinneren dat ik niet mocht vergeten het abonnenment te vernieuwen.

Vanmorgen: controle. En jawel: mijn abonnement is verlopen. Gisteren was het nog in orde, vandaag niet meer. En vandaag is uitgerekend de dag dat ze wél kijken naar de datum. Zucht.

Upshot: ik moet 55 euro betalen. Bah. Ik had beter gezegd dat ik mijn abonnement thuis had laten liggen, maar ja: ze stonden er met drie controleurs op den duur (verwarring over de vakantiedag maandag, en telt dat dan wel niet als een dag voor het verlopen), en waar één controleur misschien nog wel enige mildheid zou kunenn tonen, was het onbegonnen werk met de halve NMBS op de schoot.

Bleh.