Ik was vanavond zó nijdig op computers in het algemeen die van het wekr in het bijzonder, dat ik zelfs mijn portable niet meegenomen heb naar huis.
Het begon vanmorgen al, toen ik een bog standard XP in een bog standard Virtual PC wou installeren en ik keer op keer de dreaded ASMS-fout kreeg, ongeacht ik de virtuele CD-lezer op de virtuele primaire dan wel de virtuele secondaire controller van het virtuele toestel pootte.
Dan waren er problemen bij het aan de praat krijgen van een applicatie, die na veel 5en en 6en blijkt (a) niet graag in een directory te staan die onder een directory hangt waar een andere application pool ook baas over is en (b) eist zelf op de root van een URL te staan—dus niet www.domein.com/app, maar wel bvb. app.domein.com—waarom? niemand weet het!
En toen dat allemaal werkte, en het ding in VS.NET ook open ging, en de nodige componenten en brol geïnstalleerd waren op één computer, bleek dat het op de andere computer niet meer werkte, want daar was de solution nog verwijzende naar een situatie vóór de root verhuisd woas. En dàn was er een hele hassle over en weer met databasepermissies en dingen, en tegen dan zat ik al zó op mijn tandvlees dat ik in staat was om heelder departementen met huid en haar door de telefoon te sleuren.
Enfin. Morgen beter, mag ik hopen. Tedju.
Jongen toch, u zo opwinden.
Af en toe heel even blik op oneindig, desnoods een wandelingetje across the campus. Zen. Geestelijk evenwicht. Klaterende bergriviertjes en fluitende vogels. Walvisgeluiden.