Ik heb vanavond al mijn moed bij elkaar geraapt en, euh, al mijn kleren ook. Bij elkaar geraapt, that is.
Tientallen en tientallen hemden en broeken en vesten die ik in de afgelopen misschien wel vijftien jaar gekocht heb en die ik nooit weggesmeten heb. Allemaal kleren die jaar na jaar te klein werden en die ik hield, een mens weet nooit, misschien geraak ik er ooit nog wel eens opnieuw in.
Allemaal kleren, helaas, die nu stuk voor stuk tussen een beetje en een koebeest te groot zijn. En deze keer ben ik niet van plan ze te houden voor het geval ik er weer in geraak. Zondag ga ik er mee lang bij mijn ouders: mijn vader heeft denk ik net een maatje groter dan mij, misschien kan die nog wat dingen overpakken.
En de rest: geen idee wat ik ermee doen. Spullenhulp of zo? Of als iemand weet wat ik met een stapel vesten en broeken met maat tussen 50 en 64 of zo kan doen? En met hemden maat 44/45 XXXL?
Reacties
6 reacties op “Kleren”
Err, sorry voor mijn indiscrete vraag maareuh: als je zoveel kilo’s kwijtgeraakt, is er dan geen overschot aan vel? Of krimpt dat bij het vermageren?
al aan de kringloopwinkel gedacht?
@huug: het zat zowat overal verdeeld, dus nee 🙂
@barre: had ik niet aan gedacht. Nu wel. Ik zoek ze op.
een vriend van mij werkt in een opvangscentrum voor mannelijke vluchtelingen. Ze kunnen normaal gezien altijd mannenkleren gebruiken (vluchteling komt aan, krijgt kleren, na afloop procedure gaan ze uit het centrum weg, maar de kleren worden vanzelfsprekend meegenomen.) Zal ik het vragen?
‘Ons moe’ gaat haar spullen (en dat van de rest van de familie) gaan afgeven in het (toenmalig) klooster van de paters Augustijnen die het op hun beurt verdelen aan de arme meynschen ende sukkelaers . In de Brandstraat (ts. de Oude Houtlei en Holstr.)
Een asielcentrum is ook altijd content met kledij, al heb ik daar nog niet al te veel “grote” mensen zien rondlopen, so your mileage may vary.