Als ik lang genoeg wacht om mijn eigen persoonlijke softwareprojecten te updaten / aan te passen, haalt het internet me wel in.
En dan hoef ik het warm water niet opnieuw uit te vinden.
Case in point: tsuk.org, mijn eigen kleine Yahoo!, toen Yahoo! nog de enige bookmark-engine was die er bestond. Mijn tsuk deed alles wat Yahoo! toen deed met zijn directory, ‘t is te zeggen een taxonomie met een onbeperkt diepe boom, met hyperlinks ertussen en zo. En elke bookmark had een titel, een url, eventueel keywords, een datum en tijd van aanmaak en laatste bezoek, en het ding kon importeren en exporteren van en naar Netscape (bookmarks.htm) en Internet Explorer (een arbitraire directory met allemaal .url-bestandjes in). En dan werden de categorieën en alles aangemaakt en zo. En elke dag werden alle URLs afgelopen en nagekeken op gezondheid (inhoud gewijzigd—met een naieve checksum op de tekstinhoud van de pagina, 404, moved, etc.).
Hàd ik in de tijd daaraan voortgewerkt, ‘t zou gelijk del.icio.us geweest zijn.
Andere case in point: mijn fotoblog. Goeie moed en zo, en geprogrammeerd (in ColdFusion!), maar uiteindelijk toch maar Flickr. Of nog: weblog in het algemeen. Geprogrammeerd in ColdFusion, dan in C#, maar uiteindelijk toch maar TypePad en WordPress. Of ook: een wiki. In ColdFusion gemaakt op twee of drie avonden terwijl ik op wacht zat in het hospitaal toen Louis bijna dood was, maar uteindelijk toch maar MediaWiki.
Meest flagrante misschien: mijn boekendatabase, waar ik on again off again jààààren aan gewerkt heb, zowel aan de back-end (dBASE III+, Symantec Q&A [remember? anyone?], dBASE IV, Access 2, Access 97, …) als aan de front-end (dBASE, Access, ColdFusion, C#). En die ik net voor het eerst in misschien meer dan een jaar opnieuw bezoek op het internet—en die blijkt gewoon niet meer te werken. Ik zou, ik ging, ik wou, ik zou écht daar één van deze dagen, weken, maanden, jaren eens een serieus vervolg aan breien. Van zodra er nog eens tijd was.
Tja. Zonder noodzakelijk voor andere mensen te spreken: soms zijn we allemaal wat in hetzelfde bedje ziek—shades of dat ding met die advokaten, vermoed ik. Ik begin altijd met enorm veel enthousiasme aan het idee, dat ik dan helemaal kan uitwerken, en waar ik dan in grote lijnen en wireframe/prototypegewijs op géén tijd iets min of meer werkend aan de praat voor heb. Maar als het op het saaie detailwerk aankomt, de laatste loodjes, als het plezante eraf is, dan houdt het vaak op.
En de laatste tijd houdt het in mijn persoonlijke projecten altijd maar vaker sneller op. Ik begin zelfs niet meer aan het programmeren: het blijft bij architectuur en interface. En dan zet ik me in mijn trekzetel, en wacht ik tot ze op het internet (teh interwebs weetjewel) iets maken dat gratis of quasi gratis is, en dat het allemaal goed genoeg doet. Niet honderd procent naar mijn zin, maar voldoende in de buurt.
Del.icio.us. Flickr. WordPress. Mediawiki.
Ik denk dat ik er nog zo één gevonden heb: LibraryThing. Een groot gemak, allemaal sociaal en tagging en reviews en covers en dergelijke. En het haalt zijn gegevens van rond het hele interweb. En nee, het heeft niet alle velden en alle mogelijkheden van mijn boekendatabase, maar uiteindelijk: was dat wel allemaal nodig?
Ik denk dat die mens, Tim Spalding, nog veel schone zaken gaat doen in de toekomst. Mocht ik één van de grote spelers zijn, ik zou hem een lek geld geven om het allemaal proper uit te (laten) werken. En dan zou die mens wel een The Next Flickr™ kunnen worden.
Versta me niet verkeerd: de applicatie is nu nog voor heel erg veel verbetering vatbaar. Er zijn nog een aantal knopen die serieus moeten doorgehakt worden, en het is niet meteen duidelijk wat de scalability van het geheel is. Er zijn zware issues met dubbele imports en batch editing. Ik verwacht dat ik tags zou moeten kunnen overnemen van andere mensen. Ik zou willen een eigen query kunnen doen. Meertaligheid wordt nergens van gerept (vertaler? originele titel?), even weinig als van andere mogelijke verschillende versies van één boek (Stardust Graphic Novel/Stardust Novel of don’t Make Me Think eerste editie/tweede editie, …).
Maar zijn hart zit op de juiste plaats, witness zijn weblog.
Geschreven al luisterend naar: Elvis Costello – Mighty Like A Rose – Sweet Pear