Hellup. Lovenswaardig hoor, dat de BRT iets wil doen aan het sociaal weefsel en de samenhang en zo, maar: miljaar!
Steenratje is een sympathiek meiske—ze kan er ook niets aan doen dat ik ze in mijn hoofd niet meer los kan krijgen van die slecht acterende politieagente—maar in ‘s hemelsnaam! Zó’n akelig programma!
Die biechtscènes! Die rampzalige sketch met Lutgard Simoens!
Waarom moeten er tegenwoordig overal panels met representatieve vlamingen opgetrommeld worden? Wat was nu weer het verschil tussen dit programma en dat vorige met Bart Peeters en dat hyperactief meisje? O kijk, weer vragen. O kijk, weer een expert in de zaal.
“Dag dames, al een beetje SAM geworden?” zegt een presentatrice. Brrr—bijna net zo erg als “Word Proximus” en “Word Base”.
Harry Viaene, een ongetwijfeld sympathieke blinde of slechtziende, beweerde wijodpgensperd wild oogrollend, ongeschoren en ongekamd dat nee, mensen niet bang zijn om hem in de straat aan te spreken. Kijk, ik ben ongetwijfeld een slecht mens, maar ik zou helemaal niet meer bang zijn mocht hij zo’n zwarte bril aandoen.
Steak Tartare—leve de stereotypes: een goedgemutste neger van het bonjour micro-petit nègre-bonjour monsieur-tamtam spelen en dansen op de trein-type, in een schetsken op de trein met die man van Thuis met zijn lederen vest. Goed bedoeld wellicht, en de man kan er zelf mee lachen waarschijnlijk, maar: goeie help, te-nen-krul-lend!
De expert heeft het over “al die jongeren die voortdurend aan het oueb logguen en aan het tsjètten zijn”, ha!
O kijk, een amateurtheaterman in het publiek, die doet alsof hij een échte mens in het publiek is. Het is maar dat Sandra aan het kijken is, want anders had ik van pure ergernis weggezapt. Iemand die het in het westvlaams heeft over mann’n ip ulder mule sloan. maar er in slaagt om die fijne lijn tussen niet grappig en en bijna grappig te bewandelen. Het siert Steenratje dat er niet meer dan een verveeeld lachje van af kan.
O gatver, en die filmpjes. Raf Van Brussel en compaan schuimen het Vlaamse land af in een zijspan (ah, en én met de trein ook, zie ik—hoe zouden ze dàt doen?) (o, en daar komen ze twee meisjes tegen, fijn dat ze twee extra helmpjes zomaar bij hebben). Zo gemààkt, zo akelig!
En die interviewpjes tussendoor met de doelgroepen! Aa! Op vijftien seconden: hallo, anecdote één, anecdote twee, dààg! En godver, wéér van die biechten. Bekende Vlamingen die zogezegd hnu zonden opbiechten, boe-jend. En één van die pipo’s begint met “heer, ik heb gezondigd”—ook niet gewoon van te gaan biehten, vermoed ik.
Ooo kijk, die mens die de broer van Bart De Pauw speelde en die mens van onder meer allemaal programma’s met Bart Peeters: een grappig schetsken zowaar, over de sociaalste mens van Vlaanderen!
…en ‘t is al gedaan. Hè hè.
Reacties
11 reacties op “SAM”
Wie kijkt er nu nog naar TV ?
Ik! Al was het maar tien minuten naar Open En Bloot, het Huiswerk…
Ik ook! Elke avond, uren aan een stuk.
Omdat ik het graag doe. En ook omdat ik wegens een kapotte rug nu eenmaal niet uit mijn zetel kan. Niet dat ik het niet zou doen mocht ik het wel kunnen, maar goed.
Ik kijk altijd in de hoop dat er iets misloopt tijdens zo’n live-uitzending en dat ze dan in paniek slaan en de ‘Even geduld’ boven halen en zich daarna dan excuseren en zo. Maar dat gebeurt tegenwoordig helaas niet meer zo vaak.
en als ge nog eens van een saai programma wilt wegzappen, zeg dat dan gewoon want het interesseerde mij absoluut niet. Hoe komt ge erbij dat ik aan het kijken zou geweest zijn, of tenminste, in die mate aan het kijken dat ik wou blijven kijken. Ik dacht nl. dat gij keek (oh heer en meester van de afstandsbediening 🙂
Michel & Huug right on!
‘t Is maar dat mijn ouders onlangs nog een DVD/HD recorder overwogen te kopen.
Maar-Wat-Gaan-We-Daarmee-Opnemen?
Belangrijke vraag. Want programma’s als SAM rechtvaardigen niet bepaald een vrolijke uitgave van 300 euro in de Aldi op een miezelige woensdagvoormiddag.
Ik ben er nog niet helemaal uit hoe dat nu zat, gisteren. Was dat live of niet? Bart (hierboven poëtisch omschreven als “O kijk, een amateurtheaterman in het publiek, die doet alsof hij een échte mens in het publiek is. Het is maar dat Sandra aan het kijken is, want anders had ik van pure ergernis weggezapt. Iemand die het in het westvlaams heeft over mann’n ip ulder mule sloan. maar er in slaagt om die fijne lijn tussen niet grappig en en bijna grappig te bewandelen.”) was nl. deze week al moeten gaan voor de opname, dus dat was zeker niet live. Maar hoe zit dat dan met die smsjes en al?
*i. snapt er niks meer van*
Erm. Voor zover ik me herinner was er niets echt live in, toch?
Bart treft overigens geen blaam: de taak was onmogelijk, gegeven het concept. Zet die man in een ander programma, met een beter publiek, andere presentatie, andere opbouw, andere cameravoering, intiemere setting ook, en het loopt als een trein.
Maar niet in zo’n steriele studio, waar het publiek er voor spek en bonen bijzit–en waar, nu ik door heb dat het niet live was, wellicht alle plooitjes glad-geëditeerd zijn.
tjah… en wat ik mij vooral afvraag is hoe ze aan de hand van een gsm nummer kunnen bepalen uit welke provincien en leeftijdsgroep iemand komt.
Soit… zorgt ervoor dat we zondag weer naar iets anders kunnen kijken dan één.
/me heeft sam niet nodig om te weten dat ik een eenzaat ben *fier*
[…] SAM — Michel Vuijlsteke's Weblog SAVE […]