Ik heb het er de eerste paar honderd of zo bladzijden moeilijk mee gehad, met Gardens of the Moon. Ik heb de rest van de serie ook gekocht—als Martin Wisse iets aanraadt, dan luister ik, en ik was er dan ook zeker van dat het wel in orde zou komen.

Ondanks de valse start: ik heb de eerste honderdwijftig pagina’s of zo twee keer gelezen, en de volgende honderdvijftig of zo aan een slakkengang.

Maar nu zit ik aan pagina 500 van het eerste boek, en eens de wereld opgebouwd is, wordt alles veel duidelijker en gaat het sneltreingewijs vooruit. Hoera!

Ik lees aan de reviews dat het niet slechter wordt in latere boeken; ik kijk er al naar uit.