Dames, heren: het is wat de titel hierboven zegt.

Ik ga in mijn bed kruipen, wakker worden, kinderen opjagen en doen ontbijten, naar het station, slapen op de trein, en naar het werk met een brede glimlach.

Maandag drie vergaderingen op Namahn en wellicht ook dingen op De Post. Dinsdag vergadering in Gent. Woensdag opnieuw De Post, donderdag denk ik in Antwerpen, en vrijdag vertrekken we met het hele werk (en partners en kinderen) naar Center Parks.

Oh boy oh boy oh boy.



Reacties

Eén reactie op “Het kan niet stuk”

  1. wat een leven